Текст и перевод песни Ares - Diamanten Kettingen

Kijk we doen allebei ons best, maar altijd gaat het fout.
Al je monologen draaien altijd maar om jou.
Je ziet nooit eens in wat ik doe voor je.
Nooit eens in wat ik doe voor je.
Ik weet nog dat je zei dat het mijn schuld was.
Maar ik geloof je niet meisje, jij lult dat.
Nooit meer gaat het zo goed worden.
Nooit meer gaat het zo goed worden.
Ik ben aan het dromen in de stad.
Meisjes komen op me af, maar ik stoot ze van me af.
Ik wil dat jij komt lopen op m'n pad.
Je schiet kogels in m'n hart, voor m'n ogen wordt het zwart.
Ik lijk alleen maar dood als ik ben met jou.
Je wil m'n testament, je wordt blij met goud.
Maar als ik jou gouden ringen moet geven zodat je van me houdt, zodat je van me houdt.
Omhels ik je hierboven op een klif.
Laat me vallen nou, laat me vallen nou. In de diepte.
Ik ben aan het drinken in de stad.
Bezig sinds de eerste dag, met het vinden van je hart.
Ik spring in het diepe voor de liefde, maar zakken die zijn dieper.
Je pakt het, ik verlies het. Goud Zilver Brons Diamanten kettingen.
Ik lijk alleen maar dood als ik ben met jou.
Je wil m'n testament, je wordt blij met goud.
Maar als ik jou gouden ringen moet geven zodat je van me houdt, zodat je van me houdt.
Omhels ik je hierboven op een klif.
Laat me vallen nou, laat me vallen nou. In de diepte.

Послушай, мы оба стараемся изо всех сил, но все всегда идет наперекосяк.
Все твои монологи всегда о тебе.
Ты даже не представляешь, что я для тебя делаю.
Ни разу в том, что я делаю для тебя.
Я помню, как ты сказала, что это моя вина.
Но я не верю тебе, девочка.
Никогда больше не будет так хорошо.
Никогда больше не будет так хорошо.
Я сплю в городе.
Девушки набрасываются на меня, но я отталкиваю их.
Я хочу, чтобы ты встал на моем пути.
Ты стреляешь пулями в мое сердце, оно чернеет у меня перед глазами.
Я кажусь мертвым, только когда я с тобой.
Ты хочешь моей воли, ты будешь счастлива с золотом.
Но если я должен подарить тебе золотые кольца, чтобы ты любил меня, чтобы ты любил меня.
Я обнимаю тебя здесь, на утесе.
Позволь мне упасть, позволь мне упасть в глубины.
Я пью в городе.
С самого первого дня я был занят поисками твоего сердца.
Я прыгаю в Бездну ради любви, но карманы глубже.
Ты берешь, я теряю, золотые, серебряные, бронзовые, бриллиантовые ожерелья.
Я кажусь мертвым, только когда я с тобой.
Ты хочешь моей воли, ты будешь счастлива с золотом.
Но если я должен подарить тебе золотые кольца, чтобы ты любил меня, чтобы ты любил меня.
Я обнимаю тебя здесь, на утесе.
Позволь мне упасть, позволь мне упасть в глубины.