Текст и перевод песни Kaliber 44 feat. Gutek - Razowy

Razowy

Słońce mam na wyciągnięcie,
Chociaż w kalendarzu ten dzień
Nigdy nie był świętem.
Czerwony jak cegła – codzienność jak chleb w piecach.
Start i meta, oddechy na plecach.
Tylko o gwiazdach i planetach,
Chociaż pod stopami ziemia i ktoś depcze mi po piętach.
Czasem, bracie, nie mam nic do powiedzenia,
Ale po to, by być w kadrze, pozuję do zdjęcia.
Lecę sobie z wiatrem, prawdziwy hazard, tracę grawitację.
W hieroglifach lub mazakiem na klatce, lub nagrane na taśmie nasze cywilizacje.
Czuję się jak ryba w wodzie.
Skąd ta pewność skoro pod prąd płynę co dzień?
Chleb smakuje, nawet jak nie posmarujesz
Tym, co dobre, zdrowe, podstawowe.

Mam czteropak!
Mam steki.
Ja mam duży chleb!
Cztery w topach ...
Mascotta bletki!
... luz i chęć.
Mam czas!
Mam znajomych, ...
Raz, dwa!
... zadzwoń po nich.
Sprawdzam ...
Czy podłączone ...
... w gniazdach!
... są mikrofony?

Mam czteropak!
Mam steki.
Ja mam duży chleb!
Cztery w topach ...
Mascotta bletki!
... luz i chęć.
Mam czas!
Mam znajomych, ...
Raz, dwa!
... zadzwoń po nich.
Sprawdzam ...
Czy podłączone ...
... w gniazdach!
... są mikrofony?

Rozkoszuję się już panoramą
– Syf i kurz ją przesłania, niezależnie od pogody.
Cóż i wiem, że jutro będę znowu czuł to samo,
Kiedy rano wyjmę klucz, pokonując wcześniej schody.
Nie oczekuję więcej nic, jak na teraz, żeby żyć, nie umierać,
Zdrowym być i móc nagrywać.
I choć marzy mi się być wiecznie młodym,
Po cholerę mam być zły na to, że czas upływa?
Muzyka dnia, ja przez nią bujam w obłokach,
Kiedy gra, wtedy ja przestaję ziemi dotykać i jak Joka
Ciągle patrzę się na słońce, lecz jedyne, co na nie mogę wyciągnąć to motyka.
Chcę po swojemu na spokojnie, nie na szybko.
Nie wiem, czemu patrzeć mam na plecy tych, co idą przodem.
Nie przywiązuję zbytnio się do rzeczy,
I tak ciągle kombinuję, jak tu posmarować swój chleb miodem.

Mam czteropak!
Mam steki.
Ja mam duży chleb!
Cztery w topach ...
Mascotta bletki!
... luz i chęć.
Mam czas!
Mam znajomych, ...
Raz, dwa!
... zadzwoń po nich.
Sprawdzam ...
Czy podłączone ...
... w gniazdach!
... są mikrofony?

Mam czteropak!
Mam steki.
Ja mam duży chleb!
Cztery w topach ...
Mascotta bletki!
... luz i chęć.
Mam czas!
Mam znajomych, ...
Raz, dwa!
... zadzwoń po nich.
Sprawdzam ...
Czy podłączone ...
... w gniazdach!
... są mikrofony?

Wybudowałem sobie piec, raz rozpalony zgaśnie ze mną.
Podkładam w nim, bo lubi żar i dym, a nic nie spala w nim się lepiej niż codzienność. Dorzucam szczyptę swoich trosk, dwie garście smutków i radości.
Spalam na popiół w sobie strach co noc. Podsycam płomień namiętności,
A potem piekę chleb.

By codzienności wątki móc na kromki jeść.
Piekę chleb.
Znów dzisiaj mamy do odkrycia dalszą życia treść.
Piekę chleb.
Nie, skąd! Nie mam dosyć, wciąż chcę nasze losy pleść.
Piekę chleb.
I ręka w rękę, razem będziemy gonić piętkę.

Crimson

The sun is within my reach,
Even though in the calendar this day
Was never a holiday.
Red like brick – everyday life like bread in ovens.
Start and finish, breaths on my back.
Only about stars and planets,
Even though under my feet is the earth and someone's stepping on my heels.
Sometimes, sister, I have nothing to say,
But just to be in the frame, I pose for the picture.
I fly with the wind, a real gamble, losing gravity.
In hieroglyphs or with a marker on the cage, or recorded on tape, our civilizations.
I feel like a fish in water.
Where does this certainty come from when I swim against the current every day?
The bread tastes good, even if you don't spread it
With what's good, healthy, basic.

I have a four-pack!
I have steaks.
I have a big loaf of bread!
Four in the tops ...
Mascotte rolling papers!
... ease and desire.
I have time!
I have friends, ...
One, two!
... call them.
Checking ...
If plugged in ...
... in the sockets!
... are the microphones?

I have a four-pack!
I have steaks.
I have a big loaf of bread!
Four in the tops ...
Mascotte rolling papers!
... ease and desire.
I have time!
I have friends, ...
One, two!
... call them.
Checking ...
If plugged in ...
... in the sockets!
... are the microphones?

I'm already enjoying the panorama
– Grime and dust obscure it, regardless of the weather.
Well, I know that tomorrow I'll feel the same again,
When I take out the key in the morning, after conquering the stairs.
I expect nothing more, as for now, than to live, not to die,
To be healthy and be able to record.
And even though I dream of being eternally young,
Why the hell should I be angry that time is passing?
Music of the day, I swing in the clouds through it,
When it plays, then I stop touching the earth and like Joka
I keep looking at the sun, but the only thing I can draw on it is a hoe.
I want to do it my way, calmly, not quickly.
I don't know why I should look at the backs of those who walk ahead.
I don't get too attached to things,
And I'm still figuring out how to spread my bread with honey.

I have a four-pack!
I have steaks.
I have a big loaf of bread!
Four in the tops ...
Mascotte rolling papers!
... ease and desire.
I have time!
I have friends, ...
One, two!
... call them.
Checking ...
If plugged in ...
... in the sockets!
... are the microphones?

I have a four-pack!
I have steaks.
I have a big loaf of bread!
Four in the tops ...
Mascotte rolling papers!
... ease and desire.
I have time!
I have friends, ...
One, two!
... call them.
Checking ...
If plugged in ...
... in the sockets!
... are the microphones?

I built myself an oven, once lit it will go out with me.
I feed it, because it likes heat and smoke, and nothing burns in it better than everyday life. I add a pinch of my worries, two handfuls of sorrows and joys.
I burn the fear in myself to ashes every night. I fan the flame of passion,
And then I bake bread.

So that I can eat the threads of everyday life on slices.
I bake bread.
Again today we have to discover the further content of life.
I bake bread.
No way! I'm not fed up, I still want to weave our fates.
I bake bread.
And hand in hand, together we will chase the heel.