Текст и перевод песни Moein - Soffreh

Soffreh

بیا دست قشنگ مهربانت را عصایی کن که برخیزم
و شور انگیز و شوق آلود به دامان شقایق ها بیاویزم
بدزدم تیشه فرهاد عاشق را و بی پروا چنان رعدی
بنای سنگی غم را فرو ریزم
بسازم کلبه عشقی...
بسازم کلبه عشقی میان باغ فرداها و حافظ وار بر بام فلک
طرحی دگر از عشق اندازم و نقش دیگری ریزم
بیا وا کن لبانم را به تکرار سرود عشق
که من آن مرغ...
که من آن مرغ غمگین شب آویزم
دلم می خواست تو سفره مون
یه لقمه نون داشت پر عشق
وسط برکتش میشد
هر چی که خواست از تو نوشت
دلم می خواست تو باغچه مون می کاشتمت
گل می دادی
رنگ و وارنگ، از همه رنگ، نرگس و سنبل می دادی
دلم می خواست میشد واست
دشتو چراغونش کنم
ماهو بذارم تو چشات
ستاره بارونش کنم
وسط میدون ببرم، بازارو ارزونش کنم
داد بزنم خاطر خواتم، عشقو فراوونش کنم
گلاب قمصر میشدی به مرگ گل جون میدادی
شاخه به شاخه، برگ به برگ به لپشون خون میدادی
گلاب قمصر میشدی به مرگ گل جون میدادی
شاخه به شاخه، برگ به برگ به لپشون خون میدادی
گریه عاشق میشدی، نم نم بارون میدادی
به شاعرای در به در شعر فراوون میدادی
دلم می خواست تو سفره مون
یه لقمه نون داشت پر عشق
وسط برکتش میشد
هر چی که خواست از تو نوشت
دلم می خواست تو باغچه مون می کاشتمت
گل می دادی
رنگ و وارنگ، از همه رنگ، نرگس و سنبل می دادی
دلم می خواست میشد واست
دشتو چراغونش کنم
ماهو بذارم تو چشات
ستاره بارونش کنم
وسط میدون ببرم، بازارو ارزونش کنم
داد بزنم خاطر خواتم، عشقو فراوونش کنم

Soffreh

Darling, let me use your graceful hand as a cane, so I can get up
And hang it on poppies in a passion-filled excitement
I'd steal Ferhad's pickaxe and like thunder, recklessly
Bring down the stone structure of sorrow,
I will build a cottage of love...
I will build a cottage of love in the garden of tomorrow, and like Hafez on the roof of the sky,
I will design love again and draw another pattern.
Come, let me open my lips to sing the anthem of love,
For I am the bird...
For I am that mournful bird of the night.
I wish at our table
There was a bite of love filled bread.
In the midst of its abundance
Whatever was asked of it, it would write.
I wish I could plant you in our garden,
You would give flowers,
Colorful, of all colors, you would give daffodils and hyacinth.
I wish I could be for you,
And illuminate the plains for you,
I would put the moon in your eyes,
And shower you with stars.
I would take you to the town square, and make the market cheap for you,
I would shout for your sake, and make love plentiful.
You would become the rosewater of Qamsar, and give life to dead roses,
Branch by branch, leaf by leaf, you would give blood to their cheeks.
You would become the rosewater of Qamsar, and give life to dead roses,
Branch by branch, leaf by leaf, you would give blood to their cheeks.
You would become the tears of lovers, and drizzle like rain,
You would give plenty of poetry to wandering poets.
I wish at our table
There was a bite of love filled bread.
In the midst of its abundance
Whatever was asked of it, it would write.
I wish I could plant you in our garden,
You would give flowers,
Colorful, of all colors, you would give daffodils and hyacinth.
I wish I could be for you,
And illuminate the plains for you,
I would put the moon in your eyes,
And shower you with stars.
I would take you to the town square, and make the market cheap for you,
I would shout for your sake, and make love plentiful.