Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - หวัง

หวัง

เกิดเป็นคน
เป็นคนโดยธรรมชาติ
ความคิดจิตใจยังสามารถ
รู้ขาดรู้สู้รู้ซึ้ง
ชั่วชีวิต คิดหวังตั้งใจไว้มาก
ประชาธิปไตยในไทยชาติ
เต็มใบเต็มที่เต็มร้อย
จึงออกตามหา
ประชาธิปไตยดังว่า
เพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายหลาก
สิบร้อยพันหมื่นแสนล้าน

มีมือปีศาจ
เข่นฆ่าให้ล้มหายตายจาก
แย่งชิงสิ่งหวังอันสูงค่า
กระชากลงอเวจี
ความรู้สึก คับแค้นนั้นไปถึงข้างใน
คืบคลานเข้ามารุมสุมใจ
เห็นเพื่อนล้มตายลงอย่างนี้
ผู้บริสุทธิ์
สองมือสองแขนว่างเปล่า
ร่วงกราวลงกองแทบสองบาท
ปีศาจร้ายนั่งบนเก้าอี้...

ไม่เป็นธรรมทุกสิ่งหรอก
มันไม่ เป็นธรรมทุกอย่างหรอก
คนตาย คนตายลงไป
คนอยู่ ก็สู้ต่อไป
ประชาชนอย่างเรา
ถึงหัวใจเป็นของเรา
แต่ความเป็นธรรมเป็นจริง
มันมีสิทธิ์ได้แค่บางคน

ไม่เป็นธรรมทุกสิ่งหรอก
มันไม่ เป็นธรรมทุกอย่างหรอก
คนตาย คนตายลงไป
คนอยู่ ก็สู้ต่อไป
ประชาชนอย่างเรา
ถึงหัวใจเป็นของเรา
แต่ความเป็นธรรมเป็นจริง
มันมีสิทธิ์ได้แค่บางคน...
มีมือปีศาจ
เข่นฆ่าให้ล้มหายตายจาก
แย่งชิงสิ่งหวังอันสูงค่า
กระชากลงอเวจี
ความรู้สึก คับแค้นนั้นไปถึงข้างใน
คืบคลานเข้ามารุมสุมใจ
เห็นเพื่อนล้มตายลงอย่างนี้
ผู้บริสุทธิ์
สองมือสองแขนว่างเปล่า
ร่วงกราวลงกองแทบสองบาท
ปีศาจร้ายนั่งบนเก้าอี้...

Hope

Being a human
Being a human by nature
The mind and heart still can
Know, fight, and understand
Throughout my life, I have hoped and aspired
For democracy in Thailand
Fully, completely, and utterly
So I set out to find
The democracy I spoke of
Many like-minded friends
Ten, a hundred, a thousand, ten thousand, a hundred thousand, a million

There were demons
Slaughtering and causing us to vanish and die
Stealing our precious hopes
Dragging us down to hell
The feelings, that resentment reaches deep inside
Crawling in to torment my heart
Seeing my friends fall and die like this
The innocent
Two empty hands and arms
Falling to the ground at my feet
The demons sit on their thrones...

It's not fair, not at all
It's not fair, not in any way
Those who died, have died
Those who live, keep fighting
As citizens
Though our hearts belong to us
But true justice
Only a select few have the right to it

It's not fair, not at all
It's not fair, not in any way
Those who died, have died
Those who live, keep fighting
As citizens
Though our hearts belong to us
But true justice
Only a select few have the right to it...
There were demons
Slaughtering and causing us to vanish and die
Stealing our precious hopes
Dragging us down to hell
The feelings, that resentment reaches deep inside
Crawling in to torment my heart
Seeing my friends fall and die like this
The innocent
Two empty hands and arms
Falling to the ground at my feet
The demons sit on their thrones...