Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - อยู่ตรงนี้

อยู่ตรงนี้

วานนี้ยังมีเธอ
อยู่ตรงนั้นตรงนี้เสมอ เดินมาเดินไป
ไม่เคยหันเหไปไหน
อยู่ตรงกลางหว่างใจไปไหน ก็มีเธออยู่
อยู่ตรงนั้นมานาน
อยู่ในความรู้สึก สำนึกในใจว่ารัก
ยามเช้าสดชื่นเสมอ
จะมีเธอตื่นขึ้นพร้อมเช้าไปสู้กับงาน
แยกทางชั่วครั้งชั่วคราว
ออกดิ้นรนมือสาวเท้าวางไว้รองชีวิต
แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอกลับมา ไม่มีแม้เสียง
นึกถึงเธอบอกกับฉัน มีแต่ความตายเท่านั้น
ที่จะพรากเราไปจากกันได้
วันนี้คนที่เรารักมาจากเราไป
ความตายพรากเธอไปไหนใครเล่าจะรู้
เธอคงจะเหงาเคว้งคว้างคงเศร้าสับสน
ผู้คนมากมายความตายใยเลือกเอาเธอ
ไปแล้วไม่มีหวนคืน
แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอกลับมา ไม่มีแม้เสียง
วันนี้คนที่เรารักมาจากเราไป
ความตายพรากเธอไปไหนใครเล่าจะรู้
เธอคงจะเหงาเคว้งคว้างคงเศร้าสับสน
ผู้คนมากมายความตายใยเลือกเอาเธอ
ไปแล้วไม่มีหวนกลับ
วันนี้ฉันไม่มีเธอ
ไม่อยากเผลอใจคิดชีวิตจะเป็นอย่างไร
วันนี้ฉันไม่มีเธอ
ไม่อยากเผลอใจคิดชีวิตจะเป็นอย่างไร

Tu es ici

Hier, tu étais là
Toujours à mes côtés, marchant d'avant en arrière
Tu ne t'es jamais écartée du chemin
Au cœur de mon être, où que j'aille, tu étais là
Présente depuis longtemps
Dans mes sentiments, je ressentais cet amour dans mon cœur
Chaque matin était joyeux
Je me réveillais avec toi, prêt à affronter le travail
Un adieu temporaire
Je me lançais dans la bataille, mes mains et mes pieds soutenant ma vie
Mais tu es partie sans dire au revoir, tu n'es jamais revenue, pas même un son
Je pensais à toi, tu me disais que seule la mort
Pourrait nous séparer
Aujourd'hui, celle que j'aime est partie
La mort l'a emportée, où est-elle allée, qui peut le savoir ?
Elle doit être seule, perdue, triste et confuse
Parmi tant de gens, pourquoi la mort t'a-t-elle choisie ?
Elle ne reviendra plus jamais
Mais tu es partie sans dire au revoir, tu n'es jamais revenue, pas même un son
Aujourd'hui, celle que j'aime est partie
La mort l'a emportée, où est-elle allée, qui peut le savoir ?
Elle doit être seule, perdue, triste et confuse
Parmi tant de gens, pourquoi la mort t'a-t-elle choisie ?
Elle ne reviendra plus jamais
Aujourd'hui, je n'ai plus toi
Je ne veux pas me laisser aller à penser à ce que la vie sera
Aujourd'hui, je n'ai plus toi
Je ne veux pas me laisser aller à penser à ce que la vie sera