Текст и перевод песни พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - โยโกฮาม่า

โยโกฮาม่า

จดหมายตีตรา จ่าหน้าว่ามาจากแดนไกล
ประเทศญี่ปุ่นแดนซามูไร
เปิดอ่านแล้วใจพี่ร่วงลงดิน
ข้อความเนื้อใน แทบทำร้ายพี่ให้แดดิ้น
โฉมงามแม่ยอดยุพิน
ชีวิตดับดิ้นที่เมืองโยโก

จำได้วันลาเจ้าบอกว่าจะอดใจ
เก็บออมแล้วใช้ที่ควรใช้
ขายบริการอยู่นานหลายปี ส่งเงินกลับมา
แม่พ่อชาวนากลายเป็นเศรษฐี
จากนาผืนน้อยผืนนี้ ช่วยชุบชีวีหลายสิบที่บ้าน

แต่ตัวนางอยู่ยิ่งนานยิ่งท้อถอย
กินนอนอยู่ในห้องน้อย
ความเหงาหงอยมาเยี่ยมทุกวัน
ทอดร่างเป็นหุ่นให้ชายยุ่นกลัดมัน
ปล่อยตัณหาสารพัน
วิปริตวิตถารทุกวันทุกวี่

จึงหันหายาติดสุรา กับเพื่อนคนไทย
แมงดาหนุ่มผู้บินไกล
มาพาเจ้าไปเข้าบ่อนทุกที่
หมดเนื้อหมดตัว
แม่ทูนหัวโดนชิ่งหนี
เหยียบใจเจ้าแบนบี้
ดำดิ่งหลายลี้เกินใครฉุดทัน

แต่ตัวนางอยู่ยิ่งนานยิ่งท้อถอย
กินนอนอยู่ในห้องน้อย
ความเหงาหงอยมาเยี่ยมทุกวัน
ทอดร่างเป็นหุ่นให้ชายยุ่นกลัดมัน
ปล่อยตัณหาสารพัน
วิปริตวิตถารทุกวันทุกวี่

จึงหันหายาติดสุรา กับเพื่อนคนไทย
แมงดาหนุ่มผู้บินไกล
มาพาเจ้าไปเข้าบ่อนทุกที่
หมดเนื้อหมดตัว
แม่ทูนหัวโดนชิ่งหนี
เหยียบใจเจ้าแบนบี้
ดำดิ่งหลายลี้เกินใครฉุดทัน

เช้าสายบ่ายมา ไม่เห็นหน้าแม่สาวน้อย
เพื่อนเปิดห้องผงะถอย
ศพเจ้าลอยแขวนคอกับคาน
ร่างส่งกลับมา ห่อเป็นผ้ากระดูกวิญญาณ
ได้กลับมาอยู่บ้าน ที่น้องนางเจ้าสร้างรอ...

Yokohama

J'ai reçu une lettre estampillée, provenant d'un pays lointain,
Le Japon, le pays des samouraïs,
En la lisant, mon cœur s'est écroulé,
Son contenu m'a presque fait mourir d'angoisse,
Ma belle, mon amour précieux,
Ta vie s'est brisée à Yokohama.

Je me souviens du jour où tu es partie, tu m'avais dit que tu serais patiente,
Que tu économiserais et que tu dépenserais avec sagesse,
Tu as travaillé dans le commerce pendant de nombreuses années, tu m'as envoyé de l'argent,
Nos parents, des paysans, sont devenus riches,
Cette petite parcelle de terre a permis de subvenir aux besoins de plusieurs familles.

Mais plus tu restais là-bas, plus tu te sentais découragée,
Tu vivais dans une petite chambre,
La solitude te visitait chaque jour,
Tu étais réduite à un jouet pour ces Japonais,
Ils assouvisaient tous leurs désirs avec toi,
Des perversions et des dépravations chaque jour.

Tu t'es tournée vers la drogue et l'alcool, avec des compatriotes,
Des proxénètes qui avaient parcouru un long chemin,
Ils t'emmenaient dans des casinos partout,
Tu as tout perdu,
Mon amour, tu as été abandonnée,
Ils ont piétiné ton cœur sans pitié,
Tu as sombré dans les profondeurs, personne ne pouvait te sauver.

Mais plus tu restais là-bas, plus tu te sentais découragée,
Tu vivais dans une petite chambre,
La solitude te visitait chaque jour,
Tu étais réduite à un jouet pour ces Japonais,
Ils assouvisaient tous leurs désirs avec toi,
Des perversions et des dépravations chaque jour.

Tu t'es tournée vers la drogue et l'alcool, avec des compatriotes,
Des proxénètes qui avaient parcouru un long chemin,
Ils t'emmenaient dans des casinos partout,
Tu as tout perdu,
Mon amour, tu as été abandonnée,
Ils ont piétiné ton cœur sans pitié,
Tu as sombré dans les profondeurs, personne ne pouvait te sauver.

Matin, midi, soir, je ne t'ai pas vue, ma petite,
Un ami a ouvert la porte et a reculé d'horreur,
Ton corps était suspendu à la poutre,
On t'a renvoyée chez nous, enveloppée dans un linceul,
Tu es rentrée chez nous, dans la maison que tu as construite pour nous...