Lyrics and translation Altay Kenger feat. Samuel Taylor Coleridge - Kubilay Han

Kubilay Han

Kubilay Han, buyurdu yapıla
Görkemli bir zevk kubbesi, Xanadu'da
Alph'in, o kutsal ırmağın
Uçsuz bucaksız mağaralardan geçerek
Gün görmeyen bir denize aktığı yerde
İki kere beş millik verimli toprak
Duvarlar ve kulelerle sarıldı
Bahçeler vardı, dereleri parlak
Çiçeklenmiş birçok günlük ağacı
Güneşli çayırları kucaklayan
Dağlar kadar yaşlı ormanlar vardı
Fakat oh! O derin ve hülyalı uçurum
Yeşil dağdan sedir ormanına inen
Vahşi bir yer! Her zaman kutsal ve büyülü
Bir kadın hayaletinin dolaşıp durduğu
Soluk ay ışığında, sevgilisi şeytanı çağıran
Ve bu uçurumdan, sonu gelmez bir kaynaşmayla
Sanki toprağın hızlı ve derin nefes alışlarıyla
Bir an içinde güçlü bir kaynak fışkırdı
Onun hızlı ve kesintili patlamalarıyla
Devasa parçalar fırladı
Sıçrayan dolu gibi
Samanlı tahıl gibi harman döveninin altında
Ve bu dans eden kayaların arasında
Bir an içinde savruldu kutsal ırmak
Şaşkınca beş mil boyunca menderesler yaparak
Orman ve vadiden akıp geçti kutsal ırmak
Sonra uçsuz bucaksız mağaralara ulaştı
Ve bir gümbürtüyle cansız okyanusa karıştı
Kubilay, bu gümbürtünün ortasında, duydu uzaktan
Atalarının seslerini, savaş kehaneti yapan!
Zevk kubbesinin gölgesi
Dalgaların ortasında yüzüyordu
Orada kaynak ve mağaraların
Karışmış nağmeleri duyuluyordu
Buzdan mağaralı, güneşli bir zevk kubbesi
Nadir görülecek bir mucizeydi
Santurlu bir genç kız
Düşlemiştim bir zaman
Habeşli bir genç kız
Santurunu çalan
Söyleyerek Abora Dağı'nın şarkısını
İçimde yeniden canlandırabilsem
Onun müziğini ve şarkısını
Bana öyle derin bir haz verebilirdi ki
O gür sesli ve uzun soluklu müzikle
O kubbeyi havada kurabilirdim
O güneşli kubbeyi, o buz mağaralarını!
Duyanların hepsi onları orada görmelidir
Hepsi haykırmalıdır. Aman! Dikkat!
Şimşek çakan gözleri, uçuşan saçları!
Onun çevresinde üç kere dolaş
Ve gözlerini kapa kutsal bir korkuyla
Çünkü o çiçek özüyle beslenmiş
Ve Cennet sütü içmiştir

Kubilay Khan

Kubilay Khan, commanded it to be done,
A stately pleasure-dome in Xanadu,
By Alph, the sacred river, ran
Through caverns measureless to man
Down to a sunless sea.
Two miles of fertile ground
Were walled and towered round;
And there were gardens bright with sinuous rills,
Where blossomed many an incense-bearing tree;
And here were forests ancient as the hills,
Enfolding sunny spots of greenery.
But oh! that deep and dreamy sound
Into the wide and wild Abyss profound
Of that huge river-channelled hollow ground!
A wild, weird sound!
And in the midst of this, the human eye
Of a great and glorious emperor did shine,
His mind's eye, ever fixed upon this scene
Of beauty, power, and splendor, divine.
Through caverns measureless to man
Down to a sunless sea,
Two miles of fertile ground
Were walled and towered round.
And here were forests ancient as the hills,
Enfolding sunny spots of greenery.
But oh! that deep and dreamy sound
Into the wide and wild Abyss profound
Of that huge river-channelled hollow ground!
A wild, weird sound!
And in the midst of this, the human eye
Of a great and glorious emperor did shine,
His mind's eye, ever fixed upon this scene
Of beauty, power, and splendor, divine.
This was the vision of Kubilay Khan!
A dream of power, a dream of might,
A dream of beauty, a dream of light.
And in his dream, he saw a pleasure-dome,
A stately pleasure-dome in Xanadu,
By Alph, the sacred river, ran
Through caverns measureless to man
Down to a sunless sea.
And in his dream, he saw a maiden fair,
With eyes of fire and hair of gold,
And in her hand, a harp she bore,
And on her lips, a song she told.
The song of Abora, a mountain high,
Where eagles soar and lions roam,
And in her song, he heard the cry
Of a lost love, a love unknown.
And as he listened, to her song,
He felt a strange and wondrous power,
A power that lifted him above,
A power that filled him with awe.
And in that moment, he knew,
That his dream, was not a dream, but a vision true.