Lyrics and translation Altay Kenger - Bir Martıyı Ağlattın Sen

Bir Martıyı Ağlattın Sen

I
Bir martıyı ağlattın işte
Bir çocuk garanti intihar eder artık
Kütür kütür küfrediyor gece imanıma
Bir yaprak kırılıp suya düşüyor
Su yaralanıyor su kanıyor şelale

Ah nasıl titredim tensiz
Bir piyanist büküldü sanki
Kesişen ayrışık doğrular gibi
Çarpışıverdim yüzünle. Yüzün
Öyle düzgün suna bir el yazısı
Yüzün yüzüme aksedince
Yüzün ayna alnımda
Yüzün uzun hüzünlü bir alınyazısı!

Bitmemiş bir ömrün yalanısın
Sen: kâbuslarımın tabiri
Çocukluğumun arta kalanısın!
Öldüreceğim kendimi dudaklarınla
Dudakların etle, şehvetle seferber
Sen! Bana inen son kutsal kitap
Son fakir yatır
Son aciz peygamber!

Bir martıyı ağlattın işte
Bir çocuk garanti intihar eder artık

II
Sonra sabaha karşı bir ceren de ölür

Benzin istasyonlarına çektiğin
Otomobilden akan yeşil yaşlar
Neyin nesi bir sabit aşkın tasviri
Suyun uykusu yok! Su rüya işitmez artık
İndirin beni senin yüzünden

Ucuz peynirler, ah kötü şaraplarla
Ucuz hüzünler, ah kötü hatıralarla
Geçtigeçtigeçti geç'ti ömrümüz
O zaman keserim ben de kötü kollarımı
Ucuz jiletlerle
O zaman inlerim ben de kötü çocuklar
Ucuz sevişmelerle
Hep bir boka batmış hokkabaz fırlar
Yaralardan
Yaralardan lav gelir meni gelir
Lav meniye bulanır ihanete dökülür
Eskimiş sevgililer bulup geceleri
Dövüşürüm sokak sokak
Tırnaklarımı söke söke dirilir ihtiras

Sen bir cam kırığısın kalbime gömülü
İlerliyorsun yavaş yavaş kanatarak
Ha varlığın ha bir yangın
Ha temaslar ha bir kuran
Farketmedi yağmur hiçbirimizi

Karışacağız içimize
Karışacağız sensizce hayat zerrelerine
Senin avcunda bir tül ipliği kırıntısı
Benim saçlarımda bir güz ikindiciği

Karının biri arabesk okuyacak adımıza
İçip içip sapıtacak birileri bizim için
Sonra. sonra, unutulacağız bir gün
Derin bir yorgunluk kalacak yerimizde

'bir martıyı ağlattın ben bir çocuk
Sen bir çocuk intihar eder artık'

Tu as fait pleurer une mouette

J'
Tu as fait pleurer une mouette, voilà
Un enfant est maintenant assuré de se suicider
La nuit, ma foi se couvre de poussière, de poussière
Une feuille se brise et tombe dans l'eau
L'eau est blessée, l'eau saigne, cascade

Oh, comme j'ai tremblé, sans peau
Comme un pianiste s'est plié en deux
Comme des vérités qui se croisent, séparées
J'ai heurté ton visage. Ton visage
Une écriture si belle, offerte sur un plateau
Quand ton visage s'est reflété sur le mien
Ton visage dans le miroir de mon front
Ton visage, un long et triste destin !

Tu es le mensonge d'une vie inachevée
Toi : l'interprétation de mes cauchemars
Tu es ce qui reste de mon enfance !
Je vais me tuer avec tes lèvres
Tes lèvres, chargées de chair, de désir
Toi ! Le dernier livre saint qui m'est descendu
Le dernier tombeau pauvre
Le dernier prophète faible !

Tu as fait pleurer une mouette, voilà
Un enfant est maintenant assuré de se suicider

II
Puis une gazelle meurt au petit matin

Les larmes vertes qui coulent de la voiture
Que tu as attirée aux stations-service
Quel est le sens de cette description d'un amour constant ?
L'eau ne dort pas ! L'eau n'entend plus de rêves
Dépoussière-moi de ton fait

Du fromage bon marché, ah, avec des vins médiocres
De la tristesse bon marché, ah, avec de mauvais souvenirs
Notre vie s'est écoulée, passée, passée, passée
Alors je couperai aussi mes mauvais bras
Avec des lames bon marché
Alors je hurlerai aussi, moi, les mauvais enfants
Avec des baisers bon marché
Un illusionniste toujours coincé dans la merde
Des blessures
Des blessures, la lave arrive, le sperme arrive
La lave se mêle au sperme, débouche sur la trahison
En trouvant des amants usés la nuit
Je me battrai rue après rue
Arrachant mes ongles, la passion renaît

Tu es un éclat de verre enterré dans mon cœur
Tu avances lentement, en saignant
Soit ta présence, soit un incendie
Soit des contacts, soit un Coran
La pluie ne nous a remarqués ni l'un ni l'autre

Nous nous mêlerons à notre intérieur
Nous nous mêlerons aux particules de vie sans toi
Un fil de soie, un reste dans ta main
Un après-midi d'automne dans mes cheveux

Une femme chantera de l'arabesque en notre nom
Quelqu'un nous fera déraper en buvant et en buvant
Puis, puis, nous serons oubliés un jour
Une profonde fatigue restera à notre place

'Tu as fait pleurer une mouette, moi un enfant
Toi un enfant, tu te suicides maintenant'