Lyrics and translation Feda - Çınardan Kalanlar Ve Enkaz

Çınardan Kalanlar Ve Enkaz

Ne oldu böyle bize
Benim şu halime bak
Ben aynada kendimi tanımıyorum
Yüreğimde fırtınalar kopuyor
Ben hala kendime gelemiyorum

Bir köşe başında ellerimde prangalar
Bir ömrün yaşayabileceği daha kaç travma var
Atın beni yarınlara
Sen yeter ki zarar görme gençliğimden yararlan al

Çünkü büsbütün öldüm
Seni de bir kadehte devirdim de üstüme döküldün
Rüyalarda yaşattığım resmine tükürdüm
Hayatımdan utandım ve Feda ismine büründüm

Yine içtim sabaha kadar içtim
Hiç bilmediğim sokaklardan o korkuyla geçtim
Bir gece yarısı ambulansa uyanırsın
Sorun nedir
Lanet olsun son beş yılım hastanede geçti
Bunu ben seçmedim

Elini canına koyarsın ya canın çıkar
Resimde yüzün gülse mutluluğun yarım çıkar
Bir çerçeveye bakıp da dalarsın ya canın çıkar
Bir çerçeve bir yanım kurtuluş bir yanım çınar

Her gece bir dua ile yatarım ben seni görmek için
Ama nerden bileceksin ki sen
Arada bir misafir oluyorsun da rüyalarıma
Yetmiyor inan uyanırım uykumdan

Geceye sor beni ellerimden tut yıldızlara sürükle
İltifat olsun
İnsan köpekliğin hangi kula
Geceye sor
Ellerimi bırak sallanayım el alem intihar görsün

Beni benden başkası yaralamadı
Gözümdeki yalnızlığın sadece bir kalabalık
Bana benden başkası yaranamadı
Bir dünya düşün şimdi
Bir dünya ölüm kalım

Her yanım biriktirdiğim boş sigara paketleri
Sağlığımı bile yok ettim bir tek seni yok etmedim
Gözümün önünden akıp da gidiyorsun vakit gibi
Çok yazık ne seni ne sensizliği hak etmedim

Dönmeye mecalim yok
Gülmekten korkuyorum mutluluğumu çalacaklar
Eskiden olsaydı buna ağlayıp geçerdim
Başka seçeneğim olsaydı bu hayatı mı seçerdim

Her gece bir dua ile yatarım ben seni görmek için
Ama nerden bileceksin ki sen
Arada bir misafir oluyorsun da rüyalarıma
Yetmiyor inan uyanırım uykumdan

Her gece bir dua ile yatarım ben seni görmek için
Ama nerden bileceksin ki sen
Arada bir misafir oluyorsun da rüyalarıma
Yetmiyor inan uyanırım uykumdan

Ceux Qui Restent Du Platane Et Les Décombres

Qu'est-il arrivé, pourquoi nous sommes ainsi ?
Regarde mon état.
Je ne me reconnais plus dans le miroir.
Des tempêtes font rage dans mon cœur.
Je n'arrive toujours pas à me remettre.

Je suis à un coin de rue, avec des chaînes aux poignets.
Combien de traumatismes peut supporter une vie ?
Jette-moi dans l’avenir.
Prends ce que tu veux de ma jeunesse, du moment que tu ne sois pas blessé.

Je suis morte de tout.
Je t’ai aussi renversé dans un verre, et tu t’es répandu sur moi.
J’ai craché sur l’image que j’ai créée dans mes rêves.
J’ai eu honte de ma vie et j’ai adopté le nom de Feda.

J’ai encore bu, j’ai bu jusqu’au matin.
Je suis passée par des rues que je ne connaissais pas, avec cette peur.
Tu te réveilles un soir à minuit dans une ambulance.
Quel est le problème ?
Damn, mes cinq dernières années se sont passées à l’hôpital.
Je n’ai pas choisi ça.

Tu poses ta main sur ton cœur, et ton cœur s’arrête.
Si ton visage sourit sur la photo, ton bonheur est incomplet.
Tu regardes un cadre et tu te perds, et ton cœur s’arrête.
Un cadre, une partie de moi est la libération, l’autre est un platane.

Chaque nuit, je prie pour te voir.
Mais comment le saurais-tu ?
Parfois, tu me rends visite dans mes rêves.
Ce n’est pas assez, je me réveille de mon sommeil.

Demande à la nuit de me prendre par la main et de me traîner vers les étoiles.
C’est un compliment.
L’homme, à quelle oreille la chienneté…
Demande à la nuit.
Lâche mes mains, que je me balance, que tout le monde voie le suicide.

Personne d’autre que moi ne m’a blessé.
La solitude dans mon regard n’est qu’une foule.
Personne d’autre que moi n’a pu me blesser.
Imagine un monde.
Un monde de vie ou de mort.

Tout mon corps est rempli de paquets de cigarettes vides que j’ai accumulés.
J’ai détruit ma santé, mais je ne t’ai pas détruit.
Tu passes devant mes yeux comme le temps.
C’est dommage, je ne mérite ni toi ni ton absence.

Je n’ai pas la force de revenir.
J’ai peur de rire, on me volera mon bonheur.
Avant, j’aurais pleuré et j’aurais passé à autre chose.
Si j’avais eu le choix, aurais-je choisi cette vie ?

Chaque nuit, je prie pour te voir.
Mais comment le saurais-tu ?
Parfois, tu me rends visite dans mes rêves.
Ce n’est pas assez, je me réveille de mon sommeil.

Chaque nuit, je prie pour te voir.
Mais comment le saurais-tu ?
Parfois, tu me rends visite dans mes rêves.
Ce n’est pas assez, je me réveille de mon sommeil.