Lyrics and translation Grigoris Bithikotsis - Savvatovrado Stin Kesariani

Savvatovrado Stin Kesariani

Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
κάθε απομεσήμερο στο παλιό μας στέκι
πίσω απ′ το μαγέρικο του Ντελη βοριά

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και γλυκό γλυκό ψωμί

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους
και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή
τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί

Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια
που γιομαν τ' απόβραδο γλύκα πρωινή
ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή

Κι όλα γίναν κεραυνός πελαγίσια αρμύρα
κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί

Savvatovrado Stin Kesariani

The afternoon seemed to be standing
like an old car on the uphill
every afternoon at our old hangout
behind the grocery store of deli boria

And everything seemed like heaven and homemade bread
and everything seemed like heaven and sweet sweet bread

You knew the steps, I distinguished the sounds
and we kindled fires with a hushed voice
in the evenings we wrote slogans on the walls
we shouted down with the Germans

And everything seemed like heaven and homemade bread
and everything seemed like heaven and bitter bitter bread

What do you think they envied in your green eyes
that in the evening they became the sweetness of the morning
they came and reigned your deep eyes
some Saturday night in Kesariani

And everything became lightning, sea saltiness
and everything became lightning and bitter bitter bread