Lyrics and translation Mikis Theodorakis - To Perigiali

Στο περιγιάλι το κρυφό και άσπρο σαν περιστέρι.
Διψάσαμε το μεσημέρι, μα το νερό γλυφό.
Διψάσαμε το μεσημέρι, μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή, γράψαμε το όνομα της,
Ωραία που φύσηξε ο Μπάτης και σβήστηκε η γραφή.
Ωραία που φύσηξε ο Μπάτης και σβήστηκε η γραφή.
Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος,
Πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή.

В перигиале скрытый и белый, как голубь.
В полдень нас мучила жажда, но символ воды.
В полдень нас мучила жажда, но символ воды.
На песке блондинка, мы написали ее имя,
Хорошо, что Баттис взорвался и надпись была стерта.
Хорошо, что Баттис взорвался и надпись была стерта.
С каким сердцем, с каким дыханием, с какой жаждой и какой страстью,
Мы неправильно устроили свою жизнь и изменили ее.