TOQUEL - Efialtes - translation of the lyrics into Russian

Lyrics and translation TOQUEL - Efialtes




Κοιτάζουν παράξενα, κοίτα
Они выглядят странно, посмотрите
Οι άνθρωποι γίνανε φίδια, ο λύκος πεινάει και βγαίνει την νύχτα
Люди стали змеями, Волк голоден и выходит ночью
Πονάν τα φτερά μου, σε θέλω κοντά μου, η κυκλοθυμία στην τσίτα
Мои крылья болят, Я хочу, чтобы ты был рядом со мной, циклотимия у Гепарда
Εσύ τη δουλειά σου κι εγώ τη δουλειά μου, καληνύχτα
Ты работаешь, и я работаю, спокойной ночи
Κι είν' επόμενο, δεν αποκλείουμε κανένα ενδεχόμενο
И это следующее, мы не исключаем никакой возможности
Μέσα μου είναι μόνιμα, μέσα μου είναι νόμιμο
Внутри меня это навсегда, внутри меня это законно
Γίνομαι ένα με το πάτωμα όπως τα domino
Я становлюсь единым целым с полом, как домино.
Δε θέλω να σε χάσω μα δε θέλω να χαθώ
Я не хочу терять тебя, но я не хочу заблудиться
Γι' αυτό, πώς σκατά να το αισθανθώ;
Вот почему, как дерьмово это чувствовать;
Κι αυτό δύσκολα θα το δεχτώ
И это трудно принять.
Γαμώ, ήσουν ό,τι είσαι κι ό, τι είσαι είναι εδώ
Черт возьми, ты был тем, кто ты есть, и то, что ты есть, здесь
Κι όλο σύννεφα
И все облака
Στον ουρανό μου να καλύβουνε το σήμερα
В моем раю, чтобы охватить сегодняшний день
Δεν αγαπάω, εστιάζω στα προκείμενα
Я не люблю, я сосредотачиваюсь на фактах
Γιατί οι άνθρωποι ερωτεύονται αντικείμενα
Почему люди влюбляются в предметы
Κάποτε άφησα στην άκρη όσα ήθελα
Однажды я отложил в сторону все, что хотел
Και μπερδευόμουνα κάπου στα κακώς κείμενα (στα κακώς κείμενα)
И я где-то запутался в плохих текстах плохих текстах)
Που δεν ήξερα (που δεν ήξερα)
Что я не знал (что я не знал)
Αλλά ήτανε καλύτερα
Но так было лучше
Κοίτα πίσω, έφυγα απ' το γκρίζο
Оглядываясь назад, я оставил серый
Δεν έχω τίποτα άλλο πλέον για να ελπίζω
Теперь мне больше не на что надеяться
Πίσω δε γυρίζω, πρέπει να βαδίσω
Назад я не поворачиваюсь, я должен идти пешком
Μόνος μου όλα να τ'αποκτήσω
Я могу все достать сам
Η ζωή μου ξεκινάει κάπου εδώ νομίζω, πες ότι θ'αργήσω
Моя жизнь начинается где-то здесь, я думаю, скажи, что я опоздаю
Αν περιμένει κλήση μου, δε θα τηλεφωνήσω
Если он ждет моего звонка, я не буду звонить
Δε θα παρεξηγήσω, είναι απλά ένας εφιάλτης
Я не пойму неправильно, это просто кошмар.
Κι ήρθε η ώρα να ξυπνήσω
И пришло время просыпаться
Οι εφιάλτες με ξυπνάνε (οι εφιάλτες με ξυπνάνε), huh, wow
Кошмары будят меня (кошмары будят меня), да, вау
Συγχωρούν μα δεν ξεχνάνε (συγχωρούν μα δεν ξεχνάνε), yah
Они прощают, но не забывают (они прощают, но не забывают), да
Οι εφιάλτες με ξυπνάνε
Кошмары Будят Меня
Οι άνθρωποι έρχονται και πάνε, οι άνθρωποι εύκολα πονάνε
Люди приходят и уходят, людям легко причинять боль
Δε φοβάμαι, έφυγες τόσο νωρίς που δε σε θυμάμαι
Я не боюсь, ты ушел так рано, что я тебя не помню.
Συγχωρούν μα δεν ξεχνάνε, οι άνθρωποι δεν αγαπάνε
Они прощают, но не забывают, люди не любят
Κι όλο σύννεφα
И все облака
Στον ουρανό μου να καλύβουνε το σήμερα
В моем раю, чтобы охватить сегодняшний день
Δεν αγαπάω, εστιάζω στα προκείμενα
Я не люблю, я сосредотачиваюсь на фактах
Γιατί οι άνθρωποι ερωτεύονται αντικείμενα
Почему люди влюбляются в предметы
Κάποτε άφησα στην άκρη όσα ήθελα
Однажды я отложил в сторону все, что хотел
Και μπερδευόμουνα κάπου στα κακώς κείμενα (στα κακώς κείμενα)
И я где-то запутался в плохих текстах плохих текстах)
Που δεν ήξερα (που δεν ήξερα)
Что я не знал (что я не знал)
Αλλά ήτανε καλύτερα
Но так было лучше
Κοίτα πίσω, έφυγα απ' το γκρίζο
Оглядываясь назад, я оставил серый
Δεν έχω τίποτα άλλο πλέον για να ελπίζω
Теперь мне больше не на что надеяться
Πίσω δε γυρίζω, πρέπει να βαδίσω
Назад я не поворачиваюсь, я должен идти пешком
Μόνος μου όλα να τ'αποκτήσω
Я могу все достать сам
Η ζωή μου ξεκινάει κάπου εδώ νομίζω, πες ότι θ'αργήσω
Моя жизнь начинается где-то здесь, я думаю, скажи, что я опоздаю
Αν περιμένει κλήση μου, δε θα τηλεφωνήσω
Если он ждет моего звонка, я не буду звонить
Δε θα παρεξηγήσω, είναι απλά ένας εφιάλτης
Я не пойму неправильно, это просто кошмар.
Κι ήρθε η ώρα να ξυπνήσω
И пришло время просыпаться





Writer(s): Toquel


Attention! Feel free to leave feedback.