Lyrics and translation Μιχάλης Χατζηγιάννης - Κάτω από τον ίδιο ουρανό

Γίναμε ένα με τον ορίζοντα
χαμόγελα που πέσαν απ' τα σύννεφα
ευθείες γραμμές, κρυμμένες λοβοτομές
JOKER/TWO-FACE από τότε μέχρι σήμερα
μετά το θάνατο διαστέλλεται η κόρη
σκοτάδι όσο ανασαίνουμε μέρος από την σκόνη
γεννιόμαστε, πεθαίνουμε μόνοι
ασ' το από πάνω να κυλήσει ειν' η τεχνική του shinobi
βρεθήκαν στο κενό ξαφνικά
απλά δεχθήκανε την εντολή κ" αυτοί προχωράν
είναι το μέρος κ" η σελήνη νομίζεις πως σε κοιτάν
σαν πόλη που μεθά τους κατοίκους που την πατάν
...άκουμε
πήραμε γνώση απ τους Θεούς και τη μοιράζουμε
είναι φωνές που το κεφάλι μου διχάζουνε
ανάμεσα μας το μυστήριο που ψάχνουμε
ποιός σε γαμάει, έχω την τέχνη που γυρνά σαν kunai
άθελά μου ακούς το δίσκο και το σύμπαν κολλάει
κάτω απ" τον θόλο που με γέννησε η μάνα μου προσκυνάει
το μάτι μέσα από τη μάσκα να σε κοιτάει.
Ξέρω τρελάθηκα
Μέσα στην πόλη που με μίσησαν αγάπησα
Το σύμπαν νάρκωσα
Πήρα το φως απ" τη Σελήνη και το πάγωσα
Μες στο χρόνο χάθηκα
Κι ό, τι πίσω με πηγαίνει άφησα
Από τον ουρανό
Κατεβήκαμε από τον ουρανό
Ξέρω τρελάθηκα
Μέσα στην πόλη που με μίσησαν αγάπησα
Το σύμπαν νάρκωσα
Πήρα το φως απ' τη Σελήνη και το πάγωσα
Μες στον χρόνο χάθηκα
Κι ό, τι πίσω με πηγαίνει άφησα
Από τον ουρανό
Κατεβήκαμε από τον ουρανό

Ανασαίνουμε στο σκοτάδι
στο ναό χαμένοι μες του χρόνου την άκρη
σύμβολα υψώνουμε πριν άπο την μάχη
μεταφέραμε στη Γη το σκότος άπο τον Άδη
ό, τι νιώθω με κρατά ζωντανό
βρήκα τη διέξοδο μέσα απ' το κενό
όχι δεν είμαι από δω
είμαι από άλλη εποχή
έχω έρθει ταξιδεύοντας με χρονομηχανή
δρόμοι στο πουθενά
η καρδιά μου νέα όσο κι'αν το κορμί μου γερνά
το μυαλό μου γυρνά
μάτια κενά
κάθε μπάρα πονά
καίγομαι στα στενά
διασκεδάζω να σε κράζω-κράζω
δεν πατάς σε μέρη που συχνάζω
είναι οι τελευταίες μέρες προτού βγεί το σιντί
οπότε οι τελευταίες μέρες για κάθε Μc, Mώ!
Ξέρω τρελάθηκα
Μέσα στην πόλη που με μίσησαν αγάπησα
Το σύμπαν νάρκωσα
Πήρα το φως απ' τη Σελήνη και το πάγωσα
Μες στον χρόνο χάθηκα
Κι ό, τι πίσω με πηγαίνει άφησα
Από τον ουρανό
Κατεβήκαμε από τον ουρανό
Ξέρω τρελάθηκα
Μέσα στην πόλη που με μίσησαν αγάπησα
Το σύμπαν νάρκωσα
Πήρα το φως απ' τη Σελήνη και το πάγωσα
Μες στον χρόνο χάθηκα
Κι ό, τι πίσω με πηγαίνει άφησα
Από τον ουρανό
Κατεβήκαμε από τον ουρανό
Ξέρω τρελάθηκα
Μέσα στην πόλη που με μίσησαν αγάπησα
Το σύμπαν νάρκωσα
Πήρα το φως απ' τη Σελήνη και το πάγωσα
Μες στον χρόνο χάθηκα
Κι ό, τι πίσω με πηγαίνει άφησα
Από τον ουρανό
Κατεβήκαμε από τον ουρανό
Ξέρω τρελάθηκα
Μέσα στην πόλη που με μίσησαν αγάπησα
Το σύμπαν νάρκωσα
Πήρα το φως απ' τη Σελήνη και το πάγωσα
Μες στον χρόνο χάθηκα
Κι ό, τι πίσω με πηγαίνει άφησα
Από τον ουρανό
Κατεβήκαμε από τον ουρανό

Мы стали единым целым с горизонтом
улыбки, упавшие с облаков
прямые линии, скрытые лоботомии
ДЖОКЕР/ДВУЛИКИЙ с тех пор и до сегодняшнего дня
после смерти расширяется зрачок
темнота, когда мы вдыхаем часть пыли
мы рождаемся, мы умираем в одиночестве
пусть он катится сверху - это техника шиноби
они внезапно оказались в подвешенном состоянии
они просто приняли заказ и двинулись дальше
это часть К "луна, ты думаешь, что они смотрят на тебя
как город, который опьяняет жителей, которые Патан
...слышать
мы получили знания от Богов и делимся ими
это голоса, которые разделяет моя голова
среди нас тайна, которую мы ищем
кто тебя трахает, у меня искусство крутится, как кунай
невольно вы слушаете запись, и вселенная застревает
под куполом моя мать родила мне поклоны
глаз сквозь маску смотрит на тебя.
Я знаю, что сошел с ума
В городе, который ненавидел меня, я любил
Вселенная, которую я опоил
Я взял свет Луны и заморозил его
Со временем я заблудился
И все, что осталось позади, я оставил
С небес
Мы спустились с небес
Я знаю, что сошел с ума
В городе, который ненавидел меня, я любил
Вселенная, которую я опоил
Я взял свет Луны и заморозил его
Со временем я был потерян
И все, что осталось позади, я оставил
С небес
Мы спустились с небес

Мы дышим в темноте
в храме затерянный во времени край
символы, которые мы поднимаем перед битвой
мы перенесли на Землю тьму из ада
все, что я чувствую, поддерживает во мне жизнь
Я нашел выход через пустоту
нет, я не отсюда.
Я из другого времени
Я путешествовал на Машине времени
дороги в никуда
мое сердце молодо, когда мое тело стареет
у меня голова идет кругом
глаза пустые
каждый бар причиняет боль
Я сгораю в проливе
Я получаю удовольствие, хрустя тобой-хрустя
ты не заходишь в те места, где я тусуюсь
это последние несколько дней, прежде чем Сиди выйдет
так что последние несколько дней для каждого МС, Мо!
Я знаю, что сошел с ума
В городе, который ненавидел меня, я любил
Вселенная, которую я опоил
Я взял свет Луны и заморозил его
Со временем я был потерян
И все, что осталось позади, я оставил
С небес
Мы спустились с небес
Я знаю, что сошел с ума
В городе, который ненавидел меня, я любил
Вселенная, которую я опоил
Я взял свет Луны и заморозил его
Со временем я был потерян
И все, что осталось позади, я оставил
С небес
Мы спустились с небес
Я знаю, что сошел с ума
В городе, который ненавидел меня, я любил
Вселенная, которую я опоил
Я взял свет Луны и заморозил его
Со временем я был потерян
И все, что осталось позади, я оставил
С небес
Мы спустились с небес
Я знаю, что сошел с ума
В городе, который ненавидел меня, я любил
Вселенная, которую я опоил
Я взял свет Луны и заморозил его
Со временем я был потерян
И все, что осталось позади, я оставил
С небес
Мы спустились с небес