Текст и перевод песни Anna Maria Jopek - Niebo

Niebo

Niebo.
Wierzę w Niebo. Ono jest. Byłam tam nie raz.
Potrzebę błękitnego zna wielu z nas.
Wielkie Niebo, czyste Niebo,
Jasny dach naszych ciemnych spraw.
Osłaniaj nas od złego, od lęku zbaw.
Myśli moje, myśli niespokojne nawet w snach
Niech żalu i zawiści nie przynoszą
Próbuję zmienić je w zachwytu krzyk,
W zdumienie, że jestem jeszcze chwilę.
A Niebo, wieczne Niebo
Jeśli jest sumą naszych dusz,
To blisko nam do niego.
Tuż tuż.

Le Ciel

Le Ciel.
Je crois au Ciel. Il existe. J'y suis allée plusieurs fois.
Beaucoup d'entre nous ont besoin de ce bleu.
Le grand Ciel, le Ciel pur,
Le toit lumineux de nos affaires sombres.
Protège-nous du mal, du salut de la peur.
Mes pensées, mes pensées inquiètes même dans mes rêves
Ne laissent pas le chagrin et l'envie
J'essaie de les transformer en un cri de joie,
En émerveillement, d'être encore là un instant.
Et le Ciel, le Ciel éternel
Si c'est la somme de nos âmes,
Alors nous sommes proches de lui.
Tout près.