Ghalbhaye Atashin - Ali Sorena Übersetzung ins Russische

Ghalbhaye Atashin

تو زخم کوچه و دل خون
آواز دریچه بوی هوای پاره می داد
یه آرواره دستشه مرد بی دهنی که
دستاش آلوده است به خون تقدیر
توو آخرین شیب کوچه چرخید
فقط پایان رو برا ادامه می خواست
چهار پایه مرگ رو به طناب پاره می داد
می افتاد روی زمین
می رفت واسه کوچ بعدی اش
مگه میشه یادمون بره سوز تو زمستون
سرما چطوری پوستت رو ترکوند
سوز آتیش بدتر می برید
می چسبیدیم به هم سرد تر می شدیم
سرما روح رو لخته کرد
حتی وسط بوسه هامون عطسه کردیم
روح منجمد قرن سرد
یعنی کنار هم دنبال هم بگردیم
کی با ما چه کرده از زیر
که نشد حتی رو به هم بچرخیم
اما قلب های آتشین
قلب های آتشین
زنده ان تو صورت سرمای آهنین
سرمای آهنین سرمای آهنین
زنده است تو صورت قلب های آتشین
اما قلب های آتشین
قلب های آتشین
زنده ان تو صورت سرمای آهنین
سرمای آهنین سرمای آهنین
زنده است تو صورت قلب های آتشین
hearts on fire frozen souls
من پر از خشمم پر از سیاهی
پر از جسارت و بی گناهی
من پر از گرد نفرت طلسم از دل سنگ
من خنده ی لنگ
پای شکسته ی بچه ی مرگ
خون دلمه بسته ی سرد
عابر قله به زیر کوهم
من پرم از درد بودن
تو می رسی من افتادم روی خاک و قامتت دوره
من میخزم رو زمین به سمت تو توی دامنت خونه
سینه خیز میکشم رو شیب تیز رسیدن بهت
اما هر بار می رسم دو ر تر میشه حضورت
میگذره ایستادم من پا به پات
سلاحم تو کوله ام جنگها کنارم
تو میگی رسیدیم دشت پروانه ها
میگی این دره راه
سخت رسیدن به قلب های ماست
کوله ات حسابی سنگینه از جرم
باس خالی اشون کنی از سلاحت
من نگاهت میکنم بال میکشی باز میری بالا
کوله ام رو وا میکنم خالی میکنم به دنبالت میام

Пылающие сердца

Ты рана переулка и окровавленное сердце
Голос окна давал запах рваного ветра
Челюсть в руке немого мужчины,
Чьи руки испачканы кровью судьбы
На последнем склоне переулка развернулся
Лишь конец хотел для продолжения
Четыре опоры смерти отдавал рваной веревке
Падал на землю
Шёл к следующему своему переходу
Разве забудем мы зимний жар
Как холод разорвал твою кожу
Жгучий огонь резал сильнее
Мы прижимались друг к другу, становились холоднее
Холод сгустил душу
Даже посреди поцелуев мы чихали
Застывшая душа холодного века
Значит рядом друг с другом искать друг друга
Кто с нами что сделал исподтишка
Что даже не смогли повернуться лицом
Но сердца пылающие
Сердца пылающие
Живы в лице железного холода
Холод железный, холод железный
Живёт в лице сердец пылающих
Но сердца пылающие
Сердца пылающие
Живы в лице железного холода
Холод железный, холод железный
Живёт в лице сердец пылающих
Сердца в огне, души замерзшие
Я полон гнева, полон тьмы
Полон дерзости и невинности
Я полон кругов ненависти, заклятый каменным сердцем
Я хромой смех
Сломанная нога ребёнка смерти
Кровь моя свернулась, холодная
Пешеход подножия моего холма
Я переполнен болью бытия
Ты приходишь, я упал на землю, а твой силуэт кружит
Я ползу по земле к тебе, в твоих коленях дом
На животе карабкаюсь по острому склону к тебе
Но каждый раз, достигая, твоё присутствие дальше
Проходит, я стою, шаг за шагом с тобой
Моё оружие в рюкзаке, битвы рядом
Ты говоришь: "Мы пришли в долину бабочек"
Говоришь: "Эта долина — путь,
Трудный к достижению наших сердец"
Твой рюкзак тяжёл от вины
Нужно опустошить его от оружия
Я смотрю на тебя, раскрываешь крылья, снова взлетаешь
Я открываю рюкзак, опустошаю, иду за тобой