Friling (Spring) - חוה אלברשטיין Übersetzung ins Russische

Friling (Spring)

פרילינג
איך בלאָנדזשע אין געטאָ
פון געסל צו געסל
און קען נישט געפינען קיין אָרט.
ניטאָ איז מייַן ליבער
ווי טראָגט מענטשן אַריבער¿
מענטשן, זאָגט כאָטש אַ וואָרט.
עס לייַכט אויף מייַן היים איצט
דער הימל דער בלויער
וואַס זשע האָב איך איצט דערפון¿
איך שטיי ווי אַ בעטלער
ביי יעטווידן טויער,
און בעטל אַ ביסעלע זון.
פרילינג, נעם צו מיין טרויער,
און ברענג מייַן ליבסטן,
מייַנט טרייַען צוריק.
פרילינג, אויף דייַנע פליגל בלויע,
אָ, נעם מייַן האַרץ מיט
און גיב עס אופּ מייַן גליק.
פרילינג, אויף דייַנע פליגל בלויע,
אָ, נעם מייַן האַרץ מיט
און גיב עס אופּ מייַן גליק.
איך גיי צו דער אַרבעט
פאַרבייַ אונדזער שטיבל,
אין טרויער, דער טויער פאַרמאַכט.
דער טאג אַ צעהעלטער
די בלומען פאַרוועלקטע
זיי וואַנינען, פאר זיי איז אויקן נאַכט.
פאר נאַכט אויף צוריקוועגס
עס נויעט דער טרויער
אָט דו האָסטו ליבסטער געוואַרט
אָט דא אינעם שאָטן
נאָך קענטיק דייַן טראַט איז
פלעגט קושן מיך ליבלעך און צאַרט.
פרילינג, נעם צו מיין טרויער,
און ברענג מייַן ליבסטן,
מייַנט טרייַען צוריק.
פרילינג, אויף דייַנע פליגל בלויע,
אָ, נעם מייַן האַרץ מיט
און גיב עס אופּ מייַן גליק.
פרילינג, אויף דייַנע פליגל בלויע,
אָ, נעם מייַן האַרץ מיט
און גיב עס אופּ מייַן גליק.
ס′יז היי-יאָר דער פרילינג
גאר פריי אָנגעקומען
צעבליט האָט זיך בענקשאַפט נאָך דיר,
איך זע דיך ווי איצטער
באַלאָדן מיט בלומען
א פריידיקער גייסטו צו מיר.
די זון האט פאַרגאָסן
דעם גאָרטן מיט שטראַלן
צעשפּראָצט האט די ערד זיך אין גרין.
מייַן טרייַער, מייַן ליבסטער
וווּ ביסטו פאַרפאַלן
דו גייסט נישט אַרויס פון מייַן זין.
פרילינג, נעם צו מיין טרויער,
און ברענג מייַן ליבסטן,
מייַנט טרייַען צוריק.
פרילינג, אויף דייַנע פליגל בלויע,
אָ, נעם מייַן האַרץ מיט
און גיב עס אופּ מייַן גליק.
פרילינג, אויף דייַנע פליגל בלויע,
אָ, נעם מייַן האַרץ מיט
און גיב עס אופּ מייַן גליק.

Весна (Spring)

Весна
Я брожу по гетто,
От улицы к улице,
И не могу найти себе места.
Нет моего любимого,
Куда же уводят людей?
Люди, скажите хоть слово.
Сейчас над моим домом светло,
Небо голубое,
Что же мне с этого теперь?
Я стою, как нищая,
У чьих-то ворот,
И прошу немного солнца.
Весна, возьми мою печаль,
И верни моего любимого,
Моего верного, назад.
Весна, на своих голубых крыльях,
О, возьми мое сердце,
И отдай его моему счастью.
Весна, на своих голубых крыльях,
О, возьми мое сердце,
И отдай его моему счастью.
Я иду на работу,
Мимо нашего дома,
В печали, ворота закрыты.
День сочтен,
Цветы увяли,
Они вянут, для них тоже ночь.
Ночью, на обратном пути,
Печаль возобновляется,
Вот тут ты, любимый, ждал,
Вот здесь, в тени,
Всё ещё слышны твои шаги,
Ты целовал меня нежно и ласково.
Весна, возьми мою печаль,
И верни моего любимого,
Моего верного, назад.
Весна, на своих голубых крыльях,
О, возьми мое сердце,
И отдай его моему счастью.
Весна, на своих голубых крыльях,
О, возьми мое сердце,
И отдай его моему счастью.
В этом году весна
Очень рано пришла,
Расцвела тоска по тебе,
Я вижу тебя сейчас,
Усыпанного цветами,
Радостным идешь ко мне.
Солнце залило
Сад своими лучами,
Земля распустилась зеленью.
Мой верный, мой любимый,
Где ты пропал?
Ты не выходишь у меня из головы.
Весна, возьми мою печаль,
И верни моего любимого,
Моего верного, назад.
Весна, на своих голубых крыльях,
О, возьми мое сердце,
И отдай его моему счастью.
Весна, на своих голубых крыльях,
О, возьми мое сердце,
И отдай его моему счастью.