Jome Shab - E p i c u r e Übersetzung ins Deutsche

Jome Shab

جمعه شب بد مست منتظر شنبه
روده هام کره که کرده ولی همیشه رو لبِ یه خنده
جوز غم اومد و زود ، لای لبا گرفت خونه رو دود
جفت چشا توو هم و خون ، گوشم و سوت
میکشه میکنه روحمو شوت
نمیتونی اینو درک کنی ، تا وقتی نیستی توو من
به دنیا گیج اومدم ، تا آخرش گیج میمونم
بد رو وید و ویسکی اونم لَش انگار صد و بیست کیلو ام
مثِ دیوار دزد میره بالا از اون اول هم ریسکی بودم
کویر و آب نی انگار داره توو مغزم باد میاد خب
توویِ همه مولکولام قحطیه عینِ آفریقاست
و اون دنیا زیباست و نمیرم توو نخ مادیات چون
چشا داره بسته میشه و کم کم دیگه خواب میخواد و
جمعه شب بد مست منتظر شنبه
روده هام کره که کرده ولی همیشه رو لبِ یه خنده
جوز غم اومد و زود ، لای لبا گرفت خونه رو دود
جفت چشا توو هم و خون ، گوشم و سوت
میکشه میکنه روحمو شوت
صبح پا میشم با مردم ، که خیلی عادی دارن سرِکار میرن
بی حسن همه باز بی شکمو میبینن یه نَمه شاد میشن
انگار دوتا دستا بسته بدجوری همه مغزا خسته
فقط میخوام روزا بگذره ، نمیدونن اینا برنامست هه
روزا پی نون بدویی و شب بیای و زنو بغل
کنی یا با جنگ و جَدل ، فقط بدی وقتو هدر
باید بشی درسو بلد ، ولی بفهمی اصلو غلط
حالا اگه به حقیقیت رسیدی نزنی حرفو فقط
اینا میخوان استعدادتو بذاری برا اختراعات
باید فکر نفع جمعی باشی تا خوب باشه اجتماع باهات
اینا میخوان سرعت بگیرن ، خودشون هم دورم بشینن
نمیخوان تک باشم و خدا رو توو وجود خودم ببینم
جمعه شب بد مست منتظر شنبه
روده هام کره که کرده ولی همیشه رو لبِ یه خنده
جوز غم اومد و زود ، لای لبا گرفت خونه رو دود
جفت چشا توو هم و خون ، گوشم و سوت
میکشه میکنه روحمو شوت
جمعه شب بد مست منتظر شنبه
روده هام کره که کرده ولی همیشه رو لبِ یه خنده
جوز غم اومد و زود ، لای لبا گرفت خونه رو دود
جفت چشا توو هم و خون ، گوشم و سوت
میکشه میکنه روحمو شوت
چشامت قفله رو دیوارای اتاق
اتاقی که انگار تو رو کرده زندونی
میدونی حقِ انتخاب نداری
نمیخوای بجنگی یهو میبینی وسط میدونی
توو سینت انگاری باز یه قلب بی اراده ست
کجاست اونی که هر مشکلی رو میگه ساده ست
یه دلِ خسته منتظر یه عمره اسیرِ جاده است
مشکلا زیاده ، میگی اینا دستِ من نیست
فکرای بد و منفی تو رو کرده ضربه فنی
نمیخوای بفهمی چی میخواد از تو مغزت
میگه پاشو بجنگ و بشکن هر چی حد و مرزهــــ
بشکن هر چی حد و مرزهــــ

Freitagabend

Freitagabend, schwer betrunken, warte auf Samstag
Meine Eingeweide sind verknotet, aber immer ein Lächeln auf den Lippen
Die Nuss der Trauer kam schnell, zwischen den Lippen füllte Rauch das Haus
Beide Augen zusammengekniffen und blutunterlaufen, ein Pfeifen in meinem Ohr
Es zieht und schießt meine Seele davon
Du kannst das nicht verstehen, solange du nicht in mir steckst
Ich kam benommen auf die Welt, und bleibe bis zum Ende benommen
Schlecht drauf durch Weed und Whiskey, auch noch träge, als wöge ich hundertzwanzig Kilo
Wie Efeu klettert der Dieb die Wand hoch, ich war von Anfang an riskant
Wüste ohne Wasser, als ob Wind in meinem Gehirn weht
In all meinen Molekülen herrscht Dürre wie in Afrika
Und jene Welt ist schön, ich vertiefe mich nicht ins Materielle, denn
Die Augen schließen sich langsam und wollen allmählich schlafen
Freitagabend, schwer betrunken, warte auf Samstag
Meine Eingeweide sind verknotet, aber immer ein Lächeln auf den Lippen
Die Nuss der Trauer kam schnell, zwischen den Lippen füllte Rauch das Haus
Beide Augen zusammengekniffen und blutunterlaufen, ein Pfeifen in meinem Ohr
Es zieht und schießt meine Seele davon
Morgens stehe ich auf mit den Leuten, die ganz normal zur Arbeit gehen
Alle ohne Gefühl, zweifellos sehen sie mich und werden ein wenig froh
Als ob beide Hände fest gebunden sind, alle Gehirne sind furchtbar müde
Ich will nur, dass die Tage vergehen, sie wissen nicht, das ist der Plan, heh
Tagsüber jagst du dem Brot hinterher und abends kommst du und umarmst deine Frau
Oder mit Streit und Zank, verschwendest du nur deine Zeit
Du musst die Lektion lernen, aber den Kern von falsch verstehen
Jetzt, wenn du die Wahrheit erreicht hast, sprich nicht nur davon
Sie wollen, dass du dein Talent für Erfindungen einsetzt
Du sollst ans Gemeinwohl denken, damit die Gesellschaft gut zu dir ist
Sie wollen Geschwindigkeit aufnehmen, und selbst um mich herum sitzen
Sie wollen nicht, dass ich einzigartig bin und Gott in meinem eigenen Wesen sehe
Freitagabend, schwer betrunken, warte auf Samstag
Meine Eingeweide sind verknotet, aber immer ein Lächeln auf den Lippen
Die Nuss der Trauer kam schnell, zwischen den Lippen füllte Rauch das Haus
Beide Augen zusammengekniffen und blutunterlaufen, ein Pfeifen in meinem Ohr
Es zieht und schießt meine Seele davon
Freitagabend, schwer betrunken, warte auf Samstag
Meine Eingeweide sind verknotet, aber immer ein Lächeln auf den Lippen
Die Nuss der Trauer kam schnell, zwischen den Lippen füllte Rauch das Haus
Beide Augen zusammengekniffen und blutunterlaufen, ein Pfeifen in meinem Ohr
Es zieht und schießt meine Seele davon
Deine Augen sind auf die Wände des Zimmers geheftet
Ein Zimmer, das dich anscheinend gefangen hält
Du weißt, du hast keine Wahl
Du willst nicht kämpfen, plötzlich findest du dich mitten im Feld wieder
In deiner Brust ist anscheinend wieder ein Herz ohne Willen
Wo ist derjenige, der jedes Problem als einfach bezeichnet?
Ein müdes Herz wartet, ein Leben lang gefangen auf der Straße
Die Probleme sind zahlreich, du sagst, das liegt nicht in meiner Hand
Schlechte und negative Gedanken haben dich technisch k.o. geschlagen
Du willst nicht verstehen, was dein Gehirn von dir will
Es sagt: Steh auf, kämpfe und durchbrich jede Grenze
Durchbrich jede Grenze