Afieromeno - Φίλιππος Πλιάτσικας , Natassa Bofiliou Übersetzung ins Russische

Afieromeno

Στα λιμάνια της νιότης που όλο νιώθεις πως έφτανες
Στις καινούργιες σου νίκες που σαν λάβαρα ανέμιζες
Στης αγάπης τη δίνη που τα τρένα της έχανες
Στης σιωπής την ειρήνη που μέσα σου έκανες
Κι αφιερώνω σε σένα που όλο τρέχεις στο άγνωστο
Κι ας απόμεινες μονός σ' ένα κόσμο αδιάφορο
Σε μια χαμένη ευτυχία που από λάθος προσπέρασες
Και σ' έναν έρωτα αέρα που ποτέ δεν ξεπέρασες
Κι αφιερώνω σε σένα που όλο τρέχεις στο άγνωστο
Κι ας απόμεινες μόνος σ' ένα κόσμο παράφορο
Σε μια χαμένη ευτυχία που από φόβο προσπέρασες
Και σ' έναν έρωτα αέρα που ποτέ δεν ξεπέρασες
Στα μπουρίνια του Αυγούστου στο χειμώνα τις θύελλες
Στα κομμάτια της μέρας που να αρπάξεις ήθελες
Σαν στρατιώτης που μόλις το στρατόπεδο άφησε
Χαιρετώντας μια πύλη τον κόσμο παράτησε
Κι αφιερώνω σε σένα που παλεύεις με το άγνωστο
Κι ας απόμεινες μόνη σ' ένα κόσμο αδιάφορο
Σε μια χαμένη ευτυχία που από λάθος προσπέρασες
Και σ' έναν έρωτα αέρα που ποτέ δεν ξεπέρασες
Κι αφιερώνω σε σένα που τρέχεις στο άγνωστο
Κι ας απόμεινες μόνη σ' ένα κόσμο παράφορο
Σε μια χαμένη ευτυχία που από φόβο προσπέρασες
Και σ' έναν έρωτα αέρα που ποτέ δεν ξεπέρασες
Στο αφιερώνω

Посвящается

В гаванях юности, куда ты все время стремился,
В новых победах, что словно знамена развевались,
В водовороте любви, где поезда свои ты упускал,
В тишине умиротворения, что в себе ты обрел,
И посвящаю тебе, кто все бежит в неизвестность,
Даже оставшись один в мире равнодушном,
В упущенном счастье, что по ошибке ты прошла мимо,
И в любви-призраке, что ты так и не преодолела,
И посвящаю тебе, кто все бежит в неизвестность,
Даже оставшись одна в мире безумном,
В упущенном счастье, что из-за страха ты прошла мимо,
И в любви-призраке, что ты так и не преодолела,
В августовских штормах, в зимних бурях,
В осколках дня, что ты хотела схватить,
Словно солдат, покинувший лагерь,
Прощаясь с воротами, оставил мир позади,
И посвящаю тебе, кто борется с неизвестностью,
Даже оставшись одна в мире равнодушном,
В упущенном счастье, что по ошибке ты прошла мимо,
И в любви-призраке, что ты так и не преодолела,
И посвящаю тебе, кто бежит в неизвестность,
Даже оставшись одна в мире безумном,
В упущенном счастье, что из-за страха ты прошла мимо,
И в любви-призраке, что ты так и не преодолела,
Тебе посвящаю.