Federico Garcia Lorca - Giannis Koutras Übersetzung ins Russische

Federico Garcia Lorca

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ' αχαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά

Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην ερήμην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.

Федерико Гарсиа Лорка

Ты на мгновение взметнула болеро,
И глубокий оранжевый твой полушубок.
Август был, или не был, не помню уж точно,
Когда толпами уходили крестоносцы.

Знамена шли в сопровождении ветра,
И отправлялись галеры смерти в путь.
Дети дрожали от грохота корабельных пушек,
А старик лениво почесывал свой живот.

Бык Пикассо тяжело дышал,
И мед гнил в сотах.
Поперек, наоборот, путь на север,
Иди вперед, мы позади, не беспокойся.

Под солнцем ликовали маслины,
И росли маленькие кресты в садах.
Ночи оставались пустыми, без объятий,
Когда тебя привели, цыганка, к позору.

Цыган мой, господин мой, чем тебя украсить?
Принесите мавританский бархат багряный.
К стене в Кесариани нас привели сзади,
И всего лишь на рост мужчины подняли курган.

Девушки из Дистомо, принесите воды и уксуса,
И на твоей кобыле, связанный крестом,
Отправляйся в последнее в Кордову путешествие,
Сквозь ее жаждущие, открытые поля.

Лодка болотная перевернутая,
Тонкая, без киля,
Инструменты, ржавеющие в цыганской пещере,
Стая ворон, летящих на пустой арене,
И в деревне воют ночью семь собак.