Ambasadorowie - Jacek Kaczmarski Übersetzung ins Englische

Ambasadorowie

Jeszcze pod ręką globus - z taką mapą świata
Na jaką stać strategie, plany i marzenia
Jeszcze insygnia władzy, sobolowa szata
Gęsty trefiony włos i ręki gest bez drżenia
Jeszcze w zasięgu dłoni zegar, jeszcze wcześnie
Pewności siebie ruch wskazówki nie odbiera
Wzrok - lustro duszy - widzi wszystko nawet we śnie
Któremu spokój niesie Cyfra i Litera
Tyle zrobili już jak na swe młode lata
Ulega dziejów wosk ich nieomylnym śladom
To George de Selve - obiecujący dyplomata
I Jean de Dinteville - francuski ambasador
Dyskretny przepych - tylko echem dostojeństwa
Turecki dywan, włoska lutnia - znak obycia
W milczących ustach bezwzględnego smak zwycięstwa
W postawach - wielkość - osiągnięta już za życia
Ciężka kotara obu wspiera tym co kryje
Patrzą przed siebie śmiało, pewni swoich racji
Wszak dyplomacja włada wszystkim dziś, co żyje
A oni - kwiat szesnastowiecznej dyplomacji!
Nie wiedzą, co to ból, co dżuma, albo katar
Zachciankom wielkich - świat uczyni zwsze zadość!
To George de Selve - obiecujący dyplomata
I Jean de Dinteville - francuski ambasador
Lecz w nastrojonej lutni nagle struna pęka
I żółkną brzegi kart w otwartej wiedzy księdze
Za krucyfiksem błądzi mimowolnie ręka
Strzałka zegara iść zaczyna coraz prędzej!
Straszliwy kształt przed nimi zjawia się w pół kroku
I niszczy spokoj - czy artysta się wygłupia?
Nie, to nie żart! Na kształt ten trzeba spojrzeć z boku!
Żeby zobaczyć jasno, że to czaszka trupia!
Byli i nie ma ich, ach, cóż za wielka strata!
Jak nazywali się? Któż dzisiaj tego świadom?
Ach! George de Selve! Obiecujący dyplomata
Ach! Jean de Dinteville, francuski ambasador

Ambassadors

There's still a globe within reach - with such a map of the world,
To support strategies, plans, and dreams.
There's still an insignia of power, a sable robe,
A thick head of hair and a steady hand.
There's still a clock within reach, it's still early,
The movement of the hands doesn't take away her confidence.
Her gaze - a mirror of her soul - sees everything, even in her dreams,
To which the Number and Letter bring peace.
They've already accomplished so much in their young lives,
The wax of history yields to their infallible touch.
This is George de Selve - a promising diplomat,
And Jean de Dinteville - French ambassador.
Discreet splendor - only an echo of their dignity,
A Turkish carpet, an Italian lute - a sign of familiarity.
In their silent lips, the relentless taste of victory,
In their postures - greatness - already achieved in their lifetime.
A heavy curtain supports both with what it hides.
They look ahead boldly, certain of their rightness.
After all, diplomacy rules everything that lives today,
And they - the flower of sixteenth-century diplomacy!
They don't know what pain is, what plague is, or what a cold is.
The world will always satisfy the whims of the great!
This is George de Selve - a promising diplomat,
And Jean de Dinteville - French ambassador.
But in the tuned lute, a string suddenly breaks,
And the edges of the pages in the open book of knowledge turn yellow.
Behind the crucifix, a hand wanders involuntarily.
The arrow of the clock starts to move faster and faster!
A terrible shape appears before them halfway,
And destroys the peace - is the artist making fun of himself?
No, it's no joke! You have to look at this shape from the side!
To see clearly that it's a human skull!
They were and are not, oh, what a great loss!
What were their names? Who knows that today?
Oh! George de Selve! Promising diplomat,
Oh! Jean de Dinteville, French ambassador.