Ýdalir - Skálmöld Übersetzung ins Russische

Ýdalir

Ýdalir standa við endalaust fljót,
Ullur þá reisti og byggði.
Fjallgarður skýlir og fjörður í mót,
Fallegt hvert strá, sérhver þúfa og grjót.
Þúsundir búa og þakka hvert dægur,
Þjóð sinni hamingju tryggði.
Ullur er guðlegur, fagur og frægur,
Forgöngumaður og dómari vægur.

Bundin að engu þar bjuggu í friði,
Bændur sem enginn styggði.
Ræktuðu landið og rótgróna siði,
Ríkti þar Ullur með fylgdarliði.
Rænt hefur Ýdölum Níðhöggur nú,
Nístandi grætti og hryggði.
Runnu þau öll yfir brennandi brú,
Börnin í ofboði, Ullur og hjú.

Ýdalir standa við endalaust fljót,
Ullur þá reisti og byggði.
Fjallgarður sviðinn, um fjörð liggur sót,
Fallið hvert strá, sérhver þúfa og grjót.
Flaug yfir hljóðlátur, fólkið í bóli,
Feigðin á borgina skyggði.
Vakti þau óður með ísköldu góli,
Ullur þá flúði af höfðingjastóli.

Finndu þeim skjól, sonur Sifjar,
Sorfinn í tímann skurður.
Vega þær vandlega klyfjar,
Verðandi, Skuld og Urður.

Ýdalir

Идалир стоит у бескрайней реки,
Улль воздвиг его, строя дом.
Горные цепи и фьорды легки,
Каждый листок, холм и камень близки.
Тысячи жили, благодарны судьбе,
Народу счастье дарили.
Улль, бог могучий, прекрасен в борьбе,
Вождь милостивый, судья в твоей тьме.

Свободные жили в мире, не зная оков,
Крестьянин не знал притеснений.
Землю растили, храня родников,
Улль правил с воинством верных сынов.
Ныне Нидхёгг Идалир украл,
Скорбь разлилась по долинам.
Бежали они сквозь огонь и провал,
Дети в смятенье, Улль и их жёны.

Идалир стоит у бескрайней реки,
Улль воздвиг его когда-то.
Горы в пепле, фьорд черен от тоски,
Стёрты холмы, и нет травы в ростки.
Тишина над крепостью, народ в плену,
Смерть нависла над стенами.
Лёд пробудил их в ночном бреду,
Улль покинул трон, скрывшись во тьме.

Приют им дай, о Скади сын,
Время стерло границы.
Взвесь пути, где витки судьбин,
Прошлое, Будущее и Пряжа сестриц.