Κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει - Αντώνης Ρέμος Übersetzung ins Deutsche

Κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει

Έφτασε κι απόψε πάλι η ώρα για να φύγεις μακριά μου
Άδικο το ξέρω είναι αυτό που ζούμε εμείς
Πριν το φως χαράξει πρέπει εσύ να λείπεις απ' την αγκαλιά μου
Άλλο ένα αντίο πρέπει τώρα να μου πεις
Και στην πόρτα θα κοιτάζεις μες στο κενό
Βουρκωμένη κι ούτε θα μιλιέσαι
Μα οι καρδιές μας θα 'χουν πάντα ένα παλμό
Μη φοβάσαι μη μου στεναχωριέσαι
Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
Ούτε κι ο θάνατος ο ίδιος δε μπορεί
Αφού για πάντα στην ψυχή μου σ' έχω κλείσει
Να ταξιδεύουμε αιώνια μαζί
Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
Αυτή τη χάρη έχω ζητήσει απ' το Θεό
Σαν έρθει η ώρα εκείνη που θ' αποφασίσει
Με μια ανάσα να μας πάρει και τους δυο
Έφτασε κι απόψε η στιγμή που βλέπω τ' άδειο μαξιλάρι
Κι όσους όρκους έχω κάνει πάλι θα στους πω
Μάρτυράς μου θα 'ναι άλλη μια φορά το ίδιο το φεγγάρι
Αύριο το βράδυ θα με βρεις ξανά εδώ
Και στην πόρτα θα κοιτάζεις μες στο κενό
Βουρκωμένη κι ούτε θα μιλιέσαι
Μα οι καρδιές μας θα 'χουν πάντα ένα παλμό
Μη φοβάσαι μη μου στεναχωριέσαι
Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
Ούτε κι ο θάνατος ο ίδιος δε μπορεί
Αφού για πάντα στην ψυχή μου σ' έχω κλείσει
Να ταξιδεύουμε αιώνια μαζί
Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
Αυτή τη χάρη έχω ζητήσει απ' το Θεό
Σαν έρθει η ώρα εκείνη που θ' αποφασίσει
Με μια ανάσα να μας πάρει και τους δυο
Κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
Ούτε κι ο θάνατος ο ίδιος δε μπορεί
Αφού για πάντα στην ψυχή μου σ' έχω κλείσει
Να ταξιδεύουμε αιώνια μαζί
Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
Αυτή τη χάρη έχω ζητήσει απ' το Θεό
Σαν έρθει η ώρα εκείνη που θ' αποφασίσει
Με μια ανάσα να μας πάρει και τους δυο

Niemand kann uns trennen

Es ist wieder die Zeit gekommen, heute Abend, dass du von mir weggehst
Unrecht, ich weiß, ist das, was wir leben
Bevor das Licht bricht, musst du meiner Umarmung entfliehen
Ein weiteres Lebewohl musst du mir jetzt sagen
Und an der Tür wirst du ins Leere starren
Verstummt, und du wirst nicht einmal sprechen
Doch unsere Herzen werden stets einen Schlag haben
Hab keine Angst, sei nicht traurig um mich
Denn niemand kann uns trennen
Nicht einmal der Tod selbst kann es
Da ich dich für ewig in meiner Seele eingeschlossen habe
Um gemeinsam in Ewigkeit zu reisen
Denn niemand kann uns trennen
Diese Gunst habe ich von Gott erbeten
Wenn jene Stunde kommt, in der er entscheiden wird
Mit einem Atemzug uns beide zu nehmen
Es ist heute Abend der Moment gekommen, in dem ich das leere Kissen sehe
Und jeden Schwur, den ich geleistet, werde ich dir erneut sagen
Mein Zeuge wird wieder derselbe Mond sein
Morgen Abend wirst du mich hier wiederfinden
Und an der Tür wirst du ins Leere starren
Verstummt, und du wirst nicht einmal sprechen
Doch unsere Herzen werden stets einen Schlag haben
Hab keine Angst, sei nicht traurig um mich
Denn niemand kann uns trennen
Nicht einmal der Tod selbst kann es
Da ich dich für ewig in meiner Seele eingeschlossen habe
Um gemeinsam in Ewigkeit zu reisen
Denn niemand kann uns trennen
Diese Gunst habe ich von Gott erbeten
Wenn jene Stunde kommt, in der er entscheiden wird
Mit einem Atemzug uns beide zu nehmen
Niemand kann uns trennen
Nicht einmal der Tod selbst kann es
Da ich dich für ewig in meiner Seele eingeschlossen habe
Um gemeinsam in Ewigkeit zu reisen
Denn niemand kann uns trennen
Diese Gunst habe ich von Gott erbeten
Wenn jene Stunde kommt, in der er entscheiden wird
Mit einem Atemzug uns beide zu nehmen