Έχω Ανάγκη (Live) - Βασίλης Παπακωνσταντίνου Übersetzung ins Französische

Έχω Ανάγκη (Live)

Έχω ανάγκη μια σου λέξη, μια αλήθεια μες στις αυταπάτες
και μια αγκαλιά να με γιατρέψει, από θανάσιμες αγάπες.
Έχω ανάγκη να βουλιάξω, μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα,
απ' την αλήθεια να τρομάξω και να φουντάρω σ' ένα ψέμα.
Έχω ανάγκη να σου δείξω, πως είμαι πλέον οπαδός σου,
με την παλάμη μου να δείξω, τον πυρετό στο μέτωπό σου.
Έχω ανάγκη να σε νιώσω σα μια προσωπική μου νίκη,
με πόσα βράδυα να πληρώσω, τη μοναξιά που μου ανήκει.
Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη, ένα σακατεμένο βράδυ,
μόνο τα μάτια σου θυμάμαι, δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι.
Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη, που όσο θυμάμαι, με πονάει,
έχουν περάσει τόσα χρόνια, μα αυτή η αγάπη δεν περνάει.
Απόψε δε θα βγω στους δρόμους, στα όνειρά μου θα σε ψάξω,
ότι δεν έφυγες ποτέ σου, έχω ανάγκη να φωνάξω.
Σ' όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι, εγώ μαζί σου θα ξυπνάω,
την πιο γλυκειά σου απουσία, έχω ανάγκη ν' αγαπάω.
Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω,
στην πλάτη του δικού σου ανέμου,
σα να 'σουν όρκος θα σε πάρω,
που δε θα πάταγα ποτέ μου.

J'ai besoin (Live)

J'ai besoin d'un mot de toi, d'une vérité au milieu des illusions
et d'une étreinte pour me guérir, des amours mortelles.
J'ai besoin de sombrer, dans le plus profond de ton regard,
de la vérité, d'être effrayé et de sombrer dans un mensonge.
J'ai besoin de te montrer, que je suis maintenant ton disciple,
avec ma paume, pour te montrer la fièvre sur ton front.
J'ai besoin de te sentir comme une victoire personnelle,
avec combien de nuits je paierai, la solitude qui m'appartient.
Une nuit froide de septembre, une soirée brisée,
je ne me souviens que de tes yeux, deux flammes dans l'obscurité.
Une nuit froide de septembre, que je me souviens, me fait mal,
tant d'années se sont écoulées, mais cet amour ne passe pas.
Ce soir, je ne sortirai pas dans les rues, je te chercherai dans mes rêves,
je n'ai pas besoin de crier que tu n'es jamais parti.
Dans n'importe quelle étreinte que tu dors, je me réveillerai avec toi,
j'ai besoin d'aimer ta plus douce absence.
Et donc pour toujours je partirai,
sur le dos de ton vent,
comme si tu étais un serment, je te prendrai,
que je ne briserais jamais.