Μια Αρρυθμία Πόλεων - Κτίρια Τη Νύχτα Übersetzung ins Russische

Μια Αρρυθμία Πόλεων

Νομίζω πως αυτό το δωμάτιο που ζω
Θα έρθει η στιγμή που θα με καταπιεί
Αφήνοντας στη θέση μου ένα όχημα από αίμα
Και την άμμο που 'χε μείνει στο χαμένο τεύχος 109
Προς το παρόν, αυτό που με γλυτώνει
Είναι που σκέφτομαι τα μεσημέρια
Να κάνω σχέδια μες στο παγωτό
Κουτάκια συγκρουόμενα στον αυτοκινητόδρομο

Ας έπεφτε τουλάχιστον απόψε το ταβάνι
Να έψαχνε ο ένας τα δάχτυλα του άλλου
Σε κραγιόν δαγκωμένα
Χέρια ματωμένα
Σώματα ιδρωμένα
Και μάτια ζεστά
Γιατί νιώθω πως αυτό το δωμάτιο που ζω
Θα έρθει η στιγμή που δεν θα θέλει μόνο εμένα

Δεν είναι όπως στα λέγανε τότε, Κάντυ
Μπορεί και να τελειώνει κάπως έτσι η ζωή
Ανάμεσα σε πόρτες, καινούργια καταστήματα
Σκάλες κυλιόμενες κι άχρηστα εξαρτήματα
Κοιμόμαστε μόνοι, μα ούτε ακριβώς κι αυτό
Κι αυτό μου σαμποτάρει το σχέδιο που έχω
Κουτάκια συγκρουόμενα στον αυτοκινητόδρομο
Κουτάκια συγκρουόμενα στον αυτοκινητόδρομο
Κουτάκια συγκρουόμενα στον αυτοκινητόδρομο
Μια αρρυθμία πόλεων
Μια αρρυθμία πόλεων

Ας μας έπνιγε ένα κύμα από το κέντρο της Αθήνας
Ας μας έκαιγε η φωτιά ενός κτίριου μεγάλου
Να έγλειφε ο ένας τα δάκρυα του άλλου
Σε κραγιόν ξεραμένα
Χέρια παγωμένα
Σώματα βρεγμένα
Και μάτια νεκρά
Να γινόταν κι από αυτό κάτι διαφορετικό
Με το στόμα ανοιχτό ο ένας πίσω από τον άλλο

Аритмия городов

Думаю, эта комната, в которой я живу,
Когда-нибудь меня поглотит,
Оставив на моем месте кровавое пятно
И песок, оставшийся в потерянном 109 выпуске.
Пока что меня спасает
Мысль о полуденном времени,
Когда я рисую планы на мороженом,
Словно машинки, сталкивающиеся на автостраде.

Пусть бы хоть сегодня обрушился потолок,
Чтобы мы искали пальцы друг друга
В покусанной помаде,
С окровавленными руками,
Вспотевшими телами
И горящими глазами.
Потому что я чувствую, что эта комната, где я живу,
В какой-то момент захочет не только меня.

Всё не так, как тебе тогда рассказывали, Кэнди.
Может быть, именно так и заканчивается жизнь,
Среди дверей, новых магазинов,
Эскалаторов и бесполезных вещей.
Мы спим одни, но даже это не совсем так,
И это рушит мой план,
Словно машинки, сталкивающиеся на автостраде.
Словно машинки, сталкивающиеся на автостраде.
Словно машинки, сталкивающиеся на автостраде.
Аритмия городов.
Аритмия городов.

Пусть бы нас накрыла волна из центра Афин,
Пусть бы нас сжёг огонь огромного здания,
Чтобы мы слизывали слёзы друг друга
В засохшей помаде,
С заледеневшими руками,
С мокрыми телами
И мёртвыми глазами.
Чтобы из этого вышло что-то другое,
С открытыми ртами, друг за другом.