Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Στα
μονοπάτια
του
καημού
По
тропинкам
печали
στη
γέφυρα
του
στεναγμού
по
мосту
вздохов
μ'
έκαν'
η
μάνα
μου
привела
меня
мать.
Μια
φθινοπωρινή
βραδιά,
В
одну
осеннюю
ночь,
ζωή
την
κρύα
σου
καρδιά
жизнь,
твоё
холодное
сердце
είδαν
τα
μάτια
μου
увидели
мои
глаза.
Με
κουδουνίστρες
πλαστικές
Пластиковыми
погремушками
όμορφες
και
χρωματιστές
красивыми
и
разноцветными
με
νανουρίζανε
меня
убаюкивали.
Και
τα
ματάκια
τα
μικρά
И
маленькие
зрачки
είδαν
του
κόσμου
τ'
αγαθά
увидели
блага
мира
και
συμφωνήσανε
и
согласились.
Ήταν
το
γάλα
μου
πικρό
Горьким
было
моё
молоко
και
το
νεράκι
μου
γλυφό
и
сладкой
моя
вода,
που
με
μεγάλωνε
что
меня
растили.
Κι
απέναντι
στη
κούνια
μου,
И
напротив
моей
колыбели
η
μοίρα
η
κακούργα
μου
злая
судьба
моя
και
με
καμάρωνε
любовалась
мной.
Ήταν
το
κλάμα
μου
μουντό
Тусклым
был
мой
плач,
σαν
κάτι
να
'θελα
να
πω,
словно
я
хотел
что-то
сказать,
μα
δε
με
νιώσανε
но
меня
не
поняли.
Μια
λυπημένη
αναπνοή
Унылый
вздох
για
την
πουτάνα
τη
ζωή
об
этой
шлюхе-жизни,
που
μου
χρεώσανε
что
мне
навязали.
Έτσι
ξεκίνησα
λοιπόν,
έτσι
ξεκίνησα,
Вот
так
я
и
начал,
вот
так
я
и
начал,
δε
με
ρωτήσανε
ζωή,
μα
σε
συνήθισα
не
спросили
меня,
жизнь,
но
я
к
тебе
привык.
Σαν
πληγωμένο
αετόπουλο
στο
χώμα,
Словно
раненый
орлёнок
на
земле,
ψάχνω
τη
δύναμη
να
κρατηθώ
ακόμα
ищу
силы
держаться
ещё.
Έτσι
ξεκίνησα
λοιπόν,
έτσι
ξεκίνησα,
Вот
так
я
и
начал,
вот
так
я
и
начал,
άλλα
μου
δείξανε
και
άλλα
εγώ
αντίκρισα
одно
мне
показывали,
а
другое
я
встретил.
Θεέ
μου
κι
ας
ήξερα
ποια
μέρα
θα
πεθάνω
Боже,
если
бы
я
знал,
в
какой
день
умру,
και
του
θανάτου
μου
γενέθλια
να
κάνω
то
устроил
бы
день
рождения
своей
смерти.
Πάνω
σε
λάσπες
και
καρφιά
По
грязи
и
гвоздям,
στ'
άδικου
κόσμου
τη
φωτιά
πρωτοπερπάτησα
в
огне
несправедливого
мира
я
сделал
первые
шаги.
Ισορροπία
σταθερή
Твёрдое
равновесие,
για
να
προλάβω
τη
ζωή,
чтобы
успеть
за
жизнью,
όμως
την
πάτησα
но
я
оступился.
Μονό
το
"α"
και
το
"χ"
Только
"а"
и
"х"
στη
σχολική
μου
εποχή
в
свои
школьные
годы
πρωτοσυλλάβισα
я
произнёс
впервые.
Γι
αυτό
το
"αχ"
και
το
"γιατί"
Поэтому
это
"ах"
и
"почему",
όπου
βρεθώ
μ'
ακολουθεί
где
бы
я
ни
был,
следует
за
мной,
κι
ας
τριαντάρισα
хоть
мне
и
тридцать.
Έτσι
περνούσε
ο
καιρός
Так
шло
время,
και
γω
στο
δρόμο
μου
σκυφτός
и
я,
поникший,
на
своем
пути
Έτυχε
να
'μαι
απ'
αυτούς
Так
уж
вышло,
что
я
из
тех,
που
κολυμπάνε
στους
αφρούς
кто
купается
в
пене
και
στα
λασπόνερα
и
в
лужах.
Στάζει
το
αίμα
της
ψυχής,
Капает
кровь
души,
σαν
τις
σταγόνες
της
βροχής
как
капли
дождя,
όμως
ποιος
νοιάζεται
но
кому
какое
дело.
Και
την
αόρατη
πληγή
И
невидимую
рану,
που
μέσα
μου
αιμορραγεί
что
кровоточит
во
мне,
ποιος
την
μοιράζεται
кто
разделит
со
мной?
Έτσι
ξεκίνησα
λοιπόν,
έτσι
ξεκίνησα,
Вот
так
я
и
начал,
вот
так
я
и
начал,
άλλα
μου
δείξανε
και
άλλα
εγώ
αντίκρισα
одно
мне
показывали,
а
другое
я
встретил.
Θεέ
μου
κι
ας
ήξερα
ποια
μέρα
θα
πεθάνω
Боже,
если
бы
я
знал,
в
какой
день
умру,
και
του
θανάτου
μου
γενέθλια
να
κάνω
то
устроил
бы
день
рождения
своей
смерти.
Bewerten Sie die Übersetzung
Die Übersetzung kann nur von registrierten Benutzern bewertet werden.
Autoren: Giannis Seisakis, Stelios Bikakis, Stelios Mpikakis
Aufmerksamkeit! Hinterlassen Sie gerne Feedback.