ปรับทุกข์กับเงา - จั๊กจั่น วันวิสา Übersetzung ins Deutsche

ปรับทุกข์กับเงา

อยากจะมีใครสักคน ยามสับสนคอยเป็นเพื่อนใจ
เส้นทางที่ยาวไกล จะมีบ้างไหมใครร่วมเดิน
อยากมีคนดูแล มากปัญหาที่ต้องเผชิญ
แบ่งเบาภาระที่เกิน ก้าวเดินเคียงไม่ถอย

อยู่คนเดียวตามลำพัง ดูบางครั้งก็ยังพอไหว
อยากจะมีคนรู้ใจ ก้าวต่อไปคงไม่เลื่อนลอย
เฝ้าบอกใจตัวเอง จะนานเพียงไหนใจก็จะคอย
เมื่อกำลังใจถดถอย จะยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวก้อยใคร

ปรับทุกข์กับเงาบ่อย ๆ คนที่คอยเมื่อใดจะมา
ฝากสายลมโชคชะตา พัดเธอมาให้เจอได้ไหม
นานพอแล้ว ที่ใจนี้ต้องเดินเดียวดาย
บางคืนอยากมีใคร ส่งเสียงผ่านสายบอกว่าฝันดี

วอนดาวที่ส่องแสง อย่าเพิ่งหน่ายแหนงคำร้องขอ
มีเพียงเงาเคลียคลอ คือคำตัดพ้อยามเหงาทุกที
ฟ้าแต้มดาวกับเดือน ต่างจากฉันหาใครไม่มี
กอดเหงากี่ล้านนาที ถึงจะมีคนแทนที่เงา

ปรับทุกข์กับเงาบ่อย ๆ คนที่คอยเมื่อใดจะมา
ฝากสายลมโชคชะตา พัดเธอมาให้เจอได้ไหม
นานพอแล้ว ที่ใจนี้ต้องเดินเดียวดาย
บางคืนอยากมีใคร ส่งเสียงผ่านสายบอกว่าฝันดี

วอนดาวที่ส่องแสง อย่าเพิ่งหน่ายแหนงคำร้องขอ
มีเพียงเงาเคลียคลอ คือคำตัดพ้อยามเหงาทุกที
ฟ้าแต้มดาวกับเดือน ต่างจากฉันหาใครไม่มี
กอดเหงากี่ล้านนาที ถึงจะมีคนแทนที่เงา

Kummer mit dem Schatten teilen

Ich wünschte, ich hätte jemanden, der mir in verwirrten Zeiten ein wahrer Freund ist.
Wird es auf dem langen Weg wohl jemanden geben, der mit mir geht?
Ich sehne mich nach jemandem, der sich kümmert, bei all den Problemen, denen ich begegnen muss.
Der meine Lasten teilt, die zu schwer sind, der Seite an Seite geht, ohne zurückzuweichen.

Allein zu leben, manchmal scheint es noch erträglich zu sein.
Ich wünschte, ich hätte einen Seelenverwandten, dann wäre mein weiterer Weg wohl nicht so haltlos.
Ich sage mir immer wieder, egal wie lange es dauert, mein Herz wird warten.
Wenn mein Mut nachlässt, wem kann ich dann die Hand reichen?

Oft teile ich meinen Kummer mit dem Schatten. Wann wird er endlich kommen, auf den ich warte?
Ich bitte den Wind des Schicksals, kann er ihn zu mir wehen, damit ich ihn finde?
Lange genug musste dieses Herz schon allein seinen Weg gehen.
Manchmal wünsche ich mir nachts jemanden, dessen Stimme am Telefon 'Träum süß' sagt.

Ich flehe die leuchtenden Sterne an, werdet meiner Bitte nicht überdrüssig.
Nur mein Schatten leistet mir Gesellschaft – das ist mein Klagelied, jedes Mal wenn ich einsam bin.
Der Himmel, geschmückt mit Sternen und Mond, ist anders als ich, die niemanden hat.
Wie viele Millionen Minuten muss ich die Einsamkeit umarmen, bis jemand kommt, der den Platz meines Schattens einnimmt?

Oft teile ich meinen Kummer mit dem Schatten. Wann wird er endlich kommen, auf den ich warte?
Ich bitte den Wind des Schicksals, kann er ihn zu mir wehen, damit ich ihn finde?
Lange genug musste dieses Herz schon allein seinen Weg gehen.
Manchmal wünsche ich mir nachts jemanden, dessen Stimme am Telefon 'Träum süß' sagt.

Ich flehe die leuchtenden Sterne an, werdet meiner Bitte nicht überdrüssig.
Nur mein Schatten leistet mir Gesellschaft – das ist mein Klagelied, jedes Mal wenn ich einsam bin.
Der Himmel, geschmückt mit Sternen und Mond, ist anders als ich, die niemanden hat.
Wie viele Millionen Minuten muss ich die Einsamkeit umarmen, bis jemand kommt, der den Platz meines Schattens einnimmt?