ძველი ვერხვები - ლელა წურწუმია Übersetzung ins Deutsche

ძველი ვერხვები

რაღაც უცნაური შემთხვევით ისევ შერთედება ცა
ალბათ ერთხელ კიდევ შევხვდებით და ნუ ამარიდებ თვალს
ვიცი დავიბნევი მე ამ შეხედვით და ბავშვივით თვალებს დავხრი ძირს
რაღაცას გვახსენებენ ეს ძველი
ვერხვები მაგრამ მაინც ვერ ვხვდებით რა გვჭირს
ალბათ მარტოობას ვეჩვევით ვეღარ დავემალე დარდს
იქნებ ნაადრევად ვბერდები მაინც სიყვარულის მწამს
მოდი მოგონებებს ნუ შევეხებით და ცოტახნით მივენდოთ ამ წამს
რაღაცას გვახსენებენ ეს ძველი ვერხვები ჩვენ კი მაინც ვერვხვდებით
თურმე მონატრება მკლავს ფიქრი არ გვანებებს თავს შორს კი არაფერი სჩანს
სევდა იქაც წასულა რამდენი დრო გასულა
(და ეს უკვე დასრულდა)
რაღაც უცნაური შემთხვევით ისევ შერთედება გზაა
სადღაც ერთხელ კიდევ შევხვდებით და ნუ ამარიდებ თვალს
ვიცი დავიბნევი მე ამ შეხედვით და ბავშვივით თვალებს დავხრი ძირს
რაღაცას გვახსენებენ ეს ძველი ვერხვები მაგრამ მაინც ვერ ვხვდებით
იქნებ ნაადრევად ვბერდებით მაინც სიყვარულის გვწამს

Alte Pappeln

Durch einen seltsamen Zufall fügt sich der Himmel wieder zusammen.
Vielleicht treffen wir uns noch einmal, und weiche meinem Blick nicht aus.
Ich weiß, ich werde bei diesem Anblick verwirrt sein und wie ein Kind den Blick zu Boden senken.
Etwas erinnern uns diese alten
Pappeln, aber wir verstehen immer noch nicht, was mit uns los ist.
Vielleicht gewöhnen wir uns an die Einsamkeit, ich konnte mich dem Kummer nicht mehr entziehen.
Vielleicht altere ich vorzeitig, dennoch glaube ich an die Liebe.
Komm, lass uns die Erinnerungen nicht berühren und uns für eine Weile diesem Augenblick hingeben.
Etwas erinnern uns diese alten Pappeln, wir aber verstehen immer noch nicht.
Es stellt sich heraus, die Sehnsucht bringt mich um, die Gedanken lassen uns nicht los, und in der Ferne ist nichts zu sehen.
Die Traurigkeit ist auch dorthin gegangen, wie viel Zeit ist vergangen.
(Und das ist schon vorbei)
Durch einen seltsamen Zufall fügt sich der Weg wieder zusammen.
Irgendwo werden wir uns noch einmal treffen, und weiche meinem Blick nicht aus.
Ich weiß, ich werde bei diesem Anblick verwirrt sein und wie ein Kind den Blick zu Boden senken.
Etwas erinnern uns diese alten Pappeln, aber wir verstehen immer noch nicht.
Vielleicht altern wir vorzeitig, dennoch glauben wir an die Liebe.