Lyrics and translation 3.33 - Apsos

Apsos

Ես ափսոսում եմ մարդկանց, որ իրանց բախտը կորցրել են
Ովքեր փորձել ու չեն գտել էս կյանքի նոր ձևը
Ափսոս որ ծաղիկները ասֆալտից դուրս եկած
Քաղեցի, բերեցի, բայց նրանք քեզ դուր չեկան
Ափսոս մարդիկ ուժեղ ու խելացի գնացին
Թույլերն էլ մնացին, հաղթեցին ու նեղացրին
Մնացածին, ովքեր նստել ու ափսոսում են
Որ լավ էր ամեն ինչ հիմա, իսկ հիմա մութ փոսում են
Ես ափսոսում եմ որ ժամանակն ա որոշում
Էսօր քեզ են սիրելու, թե ուրիշին
Ով որ շատ ա երևում տարածքում, դառած տուն ու զառանցում
Ես ձեզ սիրում եմ, բայց վերացնում
Էն ինչ որ մնացել էր, վաղուց հնացել ա
Մոռացվել, չորացել ա կորած սերը
Մնաց ուղիղ իրեք քայլ ու վերջ արդեն հասել եմ
Ափսոս շատ փնտրեցի ու ափսոս ուշացել եմ

Ափսոս ուշացել եմ
Ժամանակը զգուշացրել էր
Որ չպիտի լսեմ հուշարարի հուշածները
Ափսոս տանջվել ու այդքան զգույշ անցել եմ
Էն ճանապարհը, որը արդեն վերացել ա
Քարոզում, լացում, կռվում, հուզվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, կոշտանում
Ափսոս նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում
Քարոզում, լացում, կռվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, չարանում, կոշտանում
Ափսոս նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում

Իզուր են մարդիկ փողեր դիզում, որ արեն Փարիզում
Սովորում մի քանի լեզու, արտասանում հանդեսում
Պատմում, որ կարդացել են Փոքրիկ Իշխանը
Իսկ կողքից նայում ու ասում են ինչ լավա
Ինձ բավ ա, չեմ ուզում լսել ուրիշներից ցիտատներ
Որոնց հեղինակները չէին էլ գիտակցել
Թե իրենց ասածը ով ա ցիտելու ու որտեղ
Որ իմացան նրանց կբռնեն ու կմորթեն
Իզուր ա անձրևը անձրևանոցս լիզում
Նա ինձ չի թրջելու ես թրջվել չեմ ուզում
Բայց ափսոս գուցե այդ օրվա անձրևը
Պիտի թրջեր ինձ ու տար իր հարցերը
Հարցեր որ կան, բառեր պոկված
Հարցական նշան′ իզուր դրված
Ու մի սրվակ մեջը թույն
Ես էլ կանգնած հեռվում
Ափսոս Ռոմեոն ու Ջուլիետը տենց շուտ են մեռնում

Ափսոս ուշացել եմ
Ժամանակը զգուշացրել էր
Որ չպիտի լսեմ հուշարարի հուշածները
Ափսոս որ տանջվել ու այդքան զգույշ անցել եմ
Էն ճանապարհը, որը արդեն վերացել ա
Քարոզում, լացում, կռվում, հուզվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, կոշտանում
Նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում
Քարոզում, լացում, կռվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, չարանում, կոշտանում
Ափսոս նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում

Regret

I pity those who've lost their lucky chance,
Those who tried but couldn't find this life's new dance.
Pity the flowers that from asphalt grew,
I picked them, brought them, but they didn't please you.
Pity the strong and clever ones are gone,
The weak remained, they won and caused us harm.
Pity the rest, who sit and just regret,
That all was good then, now in darkness set.
I pity that time decides it all,
If today you'll be loved, or another will fall.
Those who are seen too much, become a home, a craze,
I love you all, but erase,
What was left behind, has long grown old,
Forgotten, dried up, lost love, so cold.
Only three steps straight ahead, and I've reached the end,
Pity I searched so much, and pity it's late to mend.

Pity I'm late,
Time had warned me well,
Not to listen to the whisperer's spell.
Pity I've suffered and walked so carefully,
On that path, which now has ceased to be.
Preaching, crying, fighting, feeling, dreaming,
Running, not reaching, regretting, deleting,
Then repenting, hardening,
Pity we stay the same, and never transforming.
Preaching, crying, fighting, dreaming,
Running, not reaching, regretting, deleting,
Then repenting, getting angry, hardening,
Pity we stay the same, and never transforming.

In vain people spend money to show off in Paris,
Learning a few languages, speaking at a recital,
Telling they've read The Little Prince,
While watching from the side and saying how nice it is.
It's enough for me, I don't want to hear quotes from others,
Whose authors didn't even realize,
Who would quote them and where,
That if they knew, they'd be caught and slain there.
In vain the rain licks my umbrella,
It won't soak me, I don't want to get wetter.
But pity, maybe that day's rain,
Should have soaked me and taken away its pains.
Questions that exist, words torn apart,
Question mark placed in vain, a heavy heart.
And poison in a vial so small,
I stand afar,
Pity Romeo and Juliet die so soon after all.

Pity I'm late,
Time had warned me well,
Not to listen to the whisperer's spell.
Pity I've suffered and walked so carefully,
On that path, which now has ceased to be.
Preaching, crying, fighting, feeling, dreaming,
Running, not reaching, regretting, deleting,
Then repenting, hardening,
We stay the same, and never transforming.
Preaching, crying, fighting, dreaming,
Running, not reaching, regretting, deleting,
Then repenting, getting angry, hardening,
Pity we stay the same, and never transforming.