Lyrics and translation 3.33 - Katun

Ում ես հավատում, ում դատում, ում ատում
Եթե սոված ես, ու անտուն կատու թաթդ տուր
Իհարկե լավա տունը, որտեղ քեզ հավատում են
Բայց դուրս եկար, ու հասկացար որ քեզ ատում են
Հաչում են շները, ուզում են բզկտեն
Տերերդ քեզ էլ չեն սիրում, ճաշի մեջ են մազ գտել
Վազքդ էլ արդեն էն չի, մկները ծիծաղում են
Դարդից ձագեր ունեցար, բայց նրանց էլ ծախում են
Մլավում էր կատուն, քնից հանում բոլորին
Ուզում էր, որ նորից ինքը ստեղծի կոլորիտ
Բայց տարբերակ չկա, արդեն ծեր ես ու անպետք
Չի էլ ստացվի մարդկանց նման խմել ու հարբել
Մլավում էր կատուն, ու բոլորին ատում
Տնից հետո փողոցում, կարծես բանտում լիներ նա
Ստացած ցմահ դատավճիռ, մաքուր փողոցում, կատուն կարծես լիներ կնճիռ

Դուռը բացա հեռացի, նմանվել ես մեռածի
Էլ չես ուտելու մեր հացից, արդեն անպետք ես վերացի
Դուռը բացա հեռացի, նմանվել ես մեռածի
Էլ չես ուտելու մեր հացից, արդեն անպետք ես վերացի

Կատուն քաշ էր գալիս շենքերի բակերով
Ինչպես մարդիկ, որ դռները թակելով
Փող են մուրում, ու անիծում չտվողներին
Փնտրում նրան, ով մի քիչ պիտի փող բերի
Մարդ ես թե կատու, քանի կյանք ունես
Շուն էլ չես դառնա, որ ինչ-որ տան...
Քեզ ուժեղ ես զգում, խաբում, որ ճանկ ունես
Բայց հոգու խորքում նույն անտեր կատուն ես
Կատուն փակեց աչքերը, երևի քնեց
Մեկն էլ էդ պահին նրա ձագերին գնեց
Որ մեծանան դառնան մոր նման անտեր
Մեկը բռներ ու հիվանդ ուղեղները քանդեր
Ու ով է իր խոսքերը դեպի հայր ուղղում
Նա չգիտեր պառկել էր կենտրոնում մայրուղղու
Մի քանի ակնթարթ ու մի հարբած վարորդ
Բոլոր կյանքերդ կտանի մնաս բարով

Դուռը բացա հեռացի, նմանբել ես մեռածի
Էլ չես ուտելու մեր հացից, արդեն անպետք ես վերացի
Դուռը բացա հեռացի, նմանվել ես մեռածի
Էլ չես ուտելու մեր հացից, արդեն անպետք ես վերացի

Մարդ էս, թե՞ կատու,քան՞ի կյանք ունես
Դղյակ դպրոց, խանութ թե՞ քարի հանք ունես
Քնած էս, վազում էս, գրում էս, թե կարդում
Մնա մաքուր, որ չդառնաս անտուն կատու

Դուռը բացա հեռացի, նմանվել ես մեռածի
Էլ չես ուտելու մեր հացից, արդեն անպետք ես վերացի
Դուռը բացա հեռացի, նմանվել ես մեռածի
Էլ չես ուտելու մեր հացից, արդեն անպետք ես վերացի

Кого ты веришь, кого судишь, кого ненавидишь
Если ты голоден, и дай бездомному коту лапу
Конечно, дом лавы, где вы верите
Но вышел и понял, что тебя ненавидят
Лают собаки, хотят наглеть
Хозяева тебя тоже не любят, нашли в обеде волос
Бег тоже уже не тот, мыши смеются
У него были детеныши, но их тоже продают
Умирала кошка, сняла всех
Хотел, чтобы он снова создал колорит
Но вариантов нет, я уже старый и бесполезный
И не получится выпить и напиться, как люди
Мылла кошка и всех ненавидела
После дома на улице, как будто он был в тюрьме
Полученный пожизненный приговор, на чистой улице, кот словно был хмурым

Я отпустил дверь, стал похож на мертвого
Не поедешь ли ты от нашего хлеба, уже ненужный
Я отпустил дверь, стал похож на мертвого
Не поедешь ли ты от нашего хлеба, уже ненужный

Кошка набирала вес во дворах зданий
Как люди стучат двери
Они просят деньги, и не проклинают тех, кто не проклинает
Ищите того, кто принесет немного денег
Я человек или кошка, сколько у тебя жизней
Собака тоже не станет какой-то дом...
Ты чувствуешь себя сильным, обманывает, что у тебя есть муха
Но в глубине души я такая же бесхозная кошка
Кошка закрыла глаза, наверное, спала
Кто-то в этот момент купил его детенышей
Чтобы они росли, как мать, бесхозными
Один из рукоятки и больные мозги скульптуры
И кто направляет свои слова к отцу
Она не знала, лежала в центре по шоссе
Несколько мгновений и пьяный водитель
Все твои жизни увезут прощай

Я отпустил дверь и стал похож на мертвого
Не поедешь ли ты от нашего хлеба, уже ненужный
Я отпустил дверь, стал похож на мертвого
Не поедешь ли ты от нашего хлеба, уже ненужный

Человек это или кошка, сколько у тебя жизней
Дгяк школа, магазин или у тебя есть кариное месторождение?
Спать эс, бег эс, эс пишет, что читаете
Оставайтесь чистыми, чтобы не стать бездомным котом

Я отпустил дверь, стал похож на мертвого
Не поедешь ли ты от нашего хлеба, уже ненужный
Я отпустил дверь, стал похож на мертвого
Не поедешь ли ты от нашего хлеба, уже ненужный