Lyrics and translation 4Dreamers - Tysiąc Lat

Tysiąc Lat

Nie miałem mapy
Nikt mi nie mówił czego chcieć
Mijałem znaki
Dałem też sam pominąć się
Otwierasz oczy
Każesz oddychać
Teraz gdy boje się dna twoich myśli
Nie chcę wiedzieć gdzie jest kres

Pytasz w pół ciszy
Czy z rokiem świat się kończy też
Choć niebo płonie
Rozdział i tak rozpocznie bieg
Tasujesz karty ostatnich zdarzeń
Teraz gdy nie znam jeszcze
Późnych słów złych

Nie zostawiaj mnie we mgle

Czas nauczymy stać
Żeby zostać z tobą
Tam gdzie wciąż spotykam
Ciebie pierwszy raz
Bo czas chciał oszukać nas
Pomylimy wszystko co się da
U progu dnia

Będę stał tak tysiąc lat
Stał tak tysiąc lat

Nie podrę kartek
Które każą dzisiaj trwać
Nie muszę czytać
Co dalej będzie dane nam

Wyblakłe klisze już zapisały każdą noc
Bo nie poznam nigdy przyszłych wspomnień
Jeśli teraz spuścisz wzrok

Czas nauczymy stać
Żeby zostać z tobą
Tam gdzie wciąż spotykam
Ciebie pierwszy raz
Bo czas chciał oszukać nas
Pomylimy wszystko co się da
U progu dnia
Będę stał tak tysiąc lat
Stał tak tysiąc lat

Mille ans

Je n'avais pas de carte
Personne ne m'a dit ce que je voulais
J'ai passé des signes
Je me suis laissé passer aussi
Tu ouvres les yeux
Tu me dis de respirer
Maintenant que j'ai peur du fond de tes pensées
Je ne veux pas savoir où est la fin

Tu demandes dans un demi-silence
Est-ce que le monde se termine avec l'année aussi
Même si le ciel brûle
Le chapitre commencera quand même à courir
Tu mélanges les cartes des derniers événements
Maintenant que je ne connais pas encore
Les mots tardifs du mal

Ne me laisse pas dans le brouillard

Nous apprendrons au temps à rester
Pour rester avec toi
Là où je te rencontre toujours
Pour la première fois
Parce que le temps voulait nous tromper
Nous nous tromperons dans tout ce que nous pouvons
Au seuil du jour

Je resterai ainsi mille ans
Rester ainsi mille ans

Je ne déchirerai pas les pages
Qui me font rester aujourd'hui
Je n'ai pas besoin de lire
Ce qui nous sera donné ensuite

Les négatifs délavés ont déjà enregistré chaque nuit
Parce que je ne connaîtrai jamais les souvenirs futurs
Si tu baisses maintenant les yeux

Nous apprendrons au temps à rester
Pour rester avec toi
Là où je te rencontre toujours
Pour la première fois
Parce que le temps voulait nous tromper
Nous nous tromperons dans tout ce que nous pouvons
Au seuil du jour
Je resterai ainsi mille ans
Rester ainsi mille ans