Lyrics and translation A.d.M.a. - Mitologia

Mitologia

Czekając na twój ruch, na byle potknięcie
Jest niby człowiekiem ale myśli ma zwierzęce
Wężowe języki i kły
Pełny goryczy jad wpuszcza im w skórę, zapomnieli o rozumie
Polować on umie, czujność wepchnęli do trumien
Ku swojej zgubie, ku swojej zgubie
Jeżeli mądrość jest cnotą i darem, to módl się za tych
Którym manipulacja, przysłoniła całą prawdę
Oczy nagle, pokryte bielmem, widzę jak ślepniesz
Kłamstwa, potrafią przysłonić fakty o piekle
Jest twoim ideałem, takim go widzisz
Pełen błyskotliwości stąd przed tobą, gdy się odwrócisz
Zaczyna szydzić, jest tu w swojej sprawie
Zabierze ci wszystko, by potem zostawić, weźmie twój talent

Ma trujący głos, nie słuchaj go
Ma trujący głos, nie słuchaj go
Proszę, proszę, nie słuchaj go
Nie słuchaj go, nie słuchaj go

Nie muszę kończyć studiów by wiedzieć, że taki człowiek
Na trupach bliskich buduje Eden, nic nie da z siebie
Oprócz pustych frazesów, sloganów
Wszystko w imię interesów, jego biznesu
To rasa panów, rządna sukcesów, obłudę
Wynieśli na sztandar swego sukcesu
Jak dwulicowość i znajomość precedensu
Czynią z nas swych przyjaciół, by nas ograbić
Z każdego wspólnego momentu, zostawić nagich

A nie nie, zapomniałam, że nas oczernił, na koniec
Kiedy się im sprzeciwisz, wszyscy się od ciebie odwrócą
Plotki, plotki, zwracanie ludzi przeciwko sobie
Mistrzowie, mistrzowie słownej zbrodni
Najlepsi w swoim fachu
Brak szczerości? Kochają na zabój
Tak, tylko kłamstwo kochają na zabój
Bez wyrzutów sumienia, bez fatum
Tylko siebie, tylko siebie kochają na zabój

Brak szczerości kochają na zabój
Tylko kłamstwo kochają na zabój
Bez wyrzutów sumienia bez fatum
Tylko siebie kochają na zabój
Brak szczerości kochają na zabój
Tylko kłamstwo kochają na zabój
Bez wyrzutów sumienia bez fatum
Tylko siebie kochają na zabój

Ludzie toksyczni, rządni homagium
Ludzie toksyczni, rządni homagium
Ludzie toksyczni, rządni homagium
Ludzie toksyczni, rządni homagium

Мифология

Выжидая твой ход, малейшую оплошность,
Вроде человек, а мысли звериные,
Змеиные языки и клыки,
Полный горечи яд впускает в их кожу, забыли о разуме.
Охотиться он умеет, бдительность в гроб загнали,
На свою погибель, на свою погибель.
Если мудрость — добродетель и дар, то молись за тех,
Кому манипуляции всю правду затмили.
Глаза вдруг бельмом покрылись, вижу, как ты слепнешь.
Ложь может скрыть факты об аде.
Он твой идеал, таким ты его видишь,
Полный блеска, поэтому перед тобой, когда ты отвернёшься,
Начинает насмехаться, он здесь по своему делу.
Заберёт у тебя всё, чтобы потом бросить, заберёт твой талант.

У него ядовитый голос, не слушай его.
У него ядовитый голос, не слушай его.
Прошу, прошу, не слушай его.
Не слушай его, не слушай его.

Мне не нужно заканчивать университет, чтобы знать, что такой человек
На трупах близких строит Эдем, ничего не даст от себя,
Кроме пустых фраз, лозунгов,
Всё во имя интересов, своего бизнеса.
Это раса господ, жаждущая успеха, лицемерие
Возвели на знамя своего успеха,
Как двуличие и знание прецедента
Делают из нас своих друзей, чтобы нас ограбить,
От каждого совместного момента, оставить голыми.

А, нет, нет, я забыла, что он нас оклеветал, в конце концов.
Когда им противоречишь, все от тебя отвернутся.
Сплетни, сплетни, натравливание людей друг на друга.
Мастера, мастера словесного преступления,
Лучшие в своём деле.
Отсутствие искренности? Любят до безумия.
Да, только ложь любят до безумия.
Без угрызений совести, без рока,
Только себя, только себя любят до безумия.

Отсутствие искренности любят до безумия.
Только ложь любят до безумия.
Без угрызений совести, без рока,
Только себя любят до безумия.
Отсутствие искренности любят до безумия.
Только ложь любят до безумия.
Без угрызений совести, без рока,
Только себя любят до безумия.

Токсичные люди, жаждущие почестей.
Токсичные люди, жаждущие почестей.
Токсичные люди, жаждущие почестей.
Токсичные люди, жаждущие почестей.