Lyrics and translation Add Carabao - Luk Lung Kee Mao

Luk Lung Kee Mao

อุทาหรณ์ ของคนรุ่นเก่า
มีชายชรา เป็นคนขี้เมา
งานการไม่ทำ แกกินแต่เหล้า
กินตั้งแต่เช้า... ทุกวี่วัน
เหตุการณ์ผันแปร ให้แบมือขอทาน
ร่อนเร่พเนจร แหล่งที่คนพลุกพล่าน
ร่างกายซูบโซ ผิวตัวดํากร้าน
ตัวสั่นสะท้าน... เพราะพิษสุราเรื้อรัง
เมื่อครั้งยังหนุ่ม แกเคยทํานา
เคยเอาหลังสู้ฟ้า... ปลูกข้าวให้คนกิน
หนี้สินล้นตัว เพราะมัวแต่ทํานา
ไม่เคยเรียนรู้วิชา... ที่นาก็หลุดลอย
มาเป็นจับกัง ที่แบกหามวันยังคํ่า
เหน็ดเหนื่อยแทบตายได้แต่ค่าแรงตํ่าตํ่า
ก็เป็นคนจน ย่อมเสียเปรียบเป็นประจํา
กลํ้ากลืนความชอกชํ้า... ถ้าไม่ทําก็อดกิน
ในยามจะกิน ไม่เคยเต็มอิ่ม
ในยามจะนอน ไม่เคยเต็มตื่น
หลับลงคราวใด ฝันร้ายทุกคืน
สร้างความขมขื่น... จนจิตใจอ่อนแอ
ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน
เพราะต้องใช้แรงงาน... ยิ่งกว่าใช้แรงวัว
คนทุกคน ต้องทํางานเหมือนควาย
แต่หนี้สินยังมากมาย... เกิดเป็นควายดีกว่าคน
หมดสิ้นปัญญา ของชาวนาบ้านนอก
ร่อนเร่เข้ามา เป็นจับกังในบางกอก
สูญสิ้นราคา เพราะแก่ชราหัวหงอก
หาทางออกสุดท้าย... ด้วยสุราเมรัย
กินเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่า
หาเงินมาได้ ก็เอาไปกินเหล้า
มันกลุ้มก็ยิ่งกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา
ร่างกายก็ปวดร้าว โรคร้ายเข้าคุกคาม
เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ
ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย
เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ
ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย
เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ
ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย
เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ
ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

Luk Lung Kee Mao

Un conte pour les générations précédentes
Il y avait un vieil homme, un ivrogne
Il ne travaillait pas, il ne vivait que d'alcool
Il buvait dès le matin... tous les jours
Les événements ont changé, il a dû mendier
Il errait sans but, dans des endroits fréquentés
Son corps était maigre, son teint était sombre
Il tremblait... à cause de l'alcool chronique
Dans sa jeunesse, il cultivait des rizières
Il travaillait dur, il cultivait du riz pour nourrir les gens
Il était endetté à cause de la culture du riz
Il n'a jamais appris de métier... il a perdu ses terres
Il est devenu un porteur, chargé d'un fardeau jusqu'au soir
Il travaillait dur, mais il gagnait un maigre salaire
Il était pauvre, il était désavantagé
Il a avalé l'amertume... s'il ne travaillait pas, il n'avait rien à manger
Quand il mangeait, il n'était jamais rassasié
Quand il dormait, il n'était jamais reposé
Chaque nuit, il faisait des cauchemars
Il était amer... il était faible
Lorsqu'il était malade, son corps tremblait
Car il travaillait dur... plus que les bœufs
Tout le monde doit travailler comme les buffles
Mais ses dettes étaient nombreuses... il valait mieux être un buffle qu'un homme
La sagesse des paysans a disparu
Il est venu dans la ville, il est devenu un porteur
Il a perdu sa valeur, il était vieux, il avait les cheveux blancs
Il a trouvé une solution... l'alcool
Il buvait, il était de plus en plus mal
Il gagnait de l'argent, il le dépensait en alcool
Il était triste, il buvait, il buvait, il était ivre
Son corps était douloureux, la maladie l'a attaqué
Un matin, on a trouvé un corps
Un ivrogne mort, sous le pont
Un matin, on a trouvé un corps
Un ivrogne mort, sous le pont
Un matin, on a trouvé un corps
Un ivrogne mort, sous le pont
Un matin, on a trouvé un corps
Un ivrogne mort, sous le pont