Dokunma Yanarsın - Ahmet Kaya & Yusuf Hayaloglu translation in English

Dokunma Yanarsın

Çocukluğum çıraklıkta geçti, Kir-pas içinde.
Gençliğim korsan yürüyüşlerde, mitinglerde.
Hapse erken düştüm, Copla erken tanıştım, Küçük voltalardan bıktım usandım!
Şimdi uçsuz bucaksız ovalarda, Adımlarımı saymadan, Geriye dönüp bakmadan, Usanmadan, bıkmadan, Deli taylar gibi koşmak istiyorum!
Ve görüyorsun ki; Aşkı beceremiyorum...
Beni kendi halime bırak, yavrucuğum, Ben yolumu nasıl olsa bulurum...
Upuzun çayırlarda, Yalınayak koşmak istiyorum.
Saçlarım rüzgâra konuk, Yüzüm dağlara dönük...
Göğsümün çeperini, Ölümle sınayan esaret, Ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret; Kıyasıya vuruşsun istiyorum!
Koşmak...
koşmak istiyorum, sevgilim Dönemezsem, affet...
Firari gecelerin azmanı olmuşum, Bütün istasyonlarda afişim durur.
Beni bir çocuk bile bulur...
Dokunma bana, çıldırırsın!
Dokunma bana, ellerin tutuşur!
Koşmak istiyorum; Eksozların, molozların, Yağmaların kıyısından.
Onca insafsızlıkların, Onca haksızlıkların, Manzarasızlıkların, parasızlıkların, Allahsızlıkların kıyısından...
Kimseye ve hiçbir şeye değmeden, Ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum!
Koşmak istiyorum; Şiirimin ve yumruğumun namusuyla...
Kavgaya karışmadan, tutuklanmadan Ve küfür etmeden Kafamı kırarcasına koşmak istiyorum!.
Avucunu son bir defa, Ağlamadan tutmak istiyorum; Gözlerim yüzüne küskün, Sazım sevgine suskun...
Saati ayrılığa kurmuşum, Olmaz teslimiyet!
Ziyan aklımı senle bozmuşum, İçerim felâket!.
Kurşunlara geleyim istiyorum, Ölmek...
ölmek istiyorum, sevgilim Sağ kalırsam, affet!.
Firari acıların uzmanı olmuşum, Bütün telsizlerde adım okunur; Beni bir korkak bile vurur...
Dokunma bana, fişlenirsin!.
Dokunma bana, sen de yanarsın!.

Yusuf HAYALOĞLU

Don't Touch Me, You'll Get Burned

My childhood was spent in apprenticeship, covered in dirt and grime.
My youth, in rebellious marches and rallies.
I fell into prison early, met the baton early, I'm sick and tired of petty volts!
Now, in endless plains, without counting my steps, without looking back, tirelessly, relentlessly, I want to run like wild horses!
And you see; I can't handle love...
Leave me to myself, my dear, I'll find my way somehow...
In long meadows, I want to run barefoot.
My hair a guest of the wind, my face turned towards the mountains...
The captivity that tests the walls of my chest with death, and the courage that painfully strains my heart; I want them to clash fiercely!
To run...
I want to run, my love. If I don't return, forgive me...
I've become the monster of runaway nights, my poster hangs in every station.
Even a child can find me...
Don't touch me, you'll go crazy!
Don't touch me, your hands will catch fire!
I want to run; from the edge of exhaust fumes, rubble, and looting.
From the edge of all the mercilessness, all the injustices, all the ugliness, all the poverty, all the godlessness...
Without touching anyone or anything, I want to run as if to destroy my lungs!
I want to run; with the honor of my poetry and my fist...
Without getting into a fight, without getting arrested, and without cursing, I want to run as if to break my head!.
I want to hold your hand one last time, without crying; my eyes resentful of your face, my saz silent for your love...
I've set the clock for separation, no surrender!
I've ruined my mind with you, I embrace disaster!.
I want to face the bullets, to die...
I want to die, my love. If I survive, forgive me!.
I've become the expert of runaway pains, my name is read on all the radios; even a coward can shoot me...
Don't touch me, you'll be marked!.
Don't touch me, you'll get burned too!.

Yusuf HAYALOĞLU