Lyrics and translation Ahmet Kaya - 3.Kural

3.Kural

Hüznün çürük fidelerini
Kendi ellerinle büyütmüşsen
Her yanlışa bir kalın çizgi çekerek
Ve basarak yok oluşun kirli zillerine
Genç olmanın
Sorumsuzluğun
Çelik iğneli hıçlarını boynuna geçirerek
Gülerek faşizmin dost yüzlü kahpeliğine
Gencecik fidelerini halkın
Hıncını isyanını
Bin yıllardır döllenip duran
İpek yapraklı goncasını
Güneş'ten sakınıp
Ay'dan kıskandığım
Kalbimin kızıl saçlı bacısını
Bir ağızda zemheriye çıkarıp
Aptal bir pire kadar inatçı
Bir kırkayak gibi merhamete çağrılı
Bilinç çılgını intiharlarda
Vurduysan nabzın fırtınasını
Kent yüzlü düşlemelere
Bir kırık mavzer gibi
Bilesin beni
Bilesin beni oy
Oy beni bilesin beni
Dağlarda güneşin son parıltısı
Ve toprak damlı evlerde umut sönerken
Yitik mağaraların dibinde
Pusuda beklerken ölüm
Bilesin beni
Ve sen beni
Dostlarımın
Kurşuna dizilen dostlarımın
Şah damarda donan kızıl kanında
Korkuya
Kahpeliğe
Yüz karasına
Çiğ damlaları gibi yürürken sevda
Mermilerin yanağında tel tel örümcek
Gözlerin
Menekşe gözlerin
Kavrulmuş
Yoksul
Acılı
Ve kömür ocaklarında
Ak güvercinler hançerlenirken
Bilesin beni
Oyy bilesin beni
Boynum ipe çekilmiştir
Çekilmiştir dost
Beynimde felç
Yüreğimde kanser üremektedir
Ve bir gurbet türküsü gibi durmaktadır hayat
Dağların çapak tutmuş hazin yalnızlığında

3rd Rule

If you nurtured the rotten saplings of sadness
With your own hands
Drawing a thick line under every mistake
And stepping on the dirty chimes of oblivion
Of being young
Of being irresponsible
Putting the steel-needled sobs around your neck
Smiling at the friendly-faced treachery of fascism
The tender saplings of your people
Their resentment, their rebellion
Their silk-leaved bud that has been fertilized for a thousand years
Protecting it from the sun
Envious of the moon
My red-haired sister of my heart
Bringing it to the winter in one bite
As stubborn as a stupid flea
As merciful as a centipede
In the crazy suicides of consciousness
If you shot the storm of your pulse
To the dreams of the city face
Like a broken Mauser
Know me
Know me, my dear
Oh, know me, my dear
Oh, know me, my dear
The last glimmer of the sun in the mountains
And as hope fades in earthen-roofed houses
In the depths of lost caves
Waiting in ambush for death
Know me
And you, my love
Of my friends
My friends who were lined up and shot
Their scarlet blood congealed in their jugular
To fear
To treachery
To disgrace
Like cold drops of dew, love walks
On the cheeks of bullets, a thin spider's web
Your eyes
Your violet eyes
Scorched
Poor
Painful
And in the coal mines
As pure white doves are stabbed
Know me
Oh, know me, my dear
My neck has been drawn to the noose
It is drawn, my love
Paralysis in my brain
Cancer is growing in my heart
And life stands like a foreign song
In the dreary solitude of mountains turning gray