Ahmet Kaya - Tezkere - translation of the lyrics into Russian

Lyrics and translation Ahmet Kaya - Tezkere




Tezkere
Увольнение
Ay'ın altında kağnılar gidiyordu
Под луной ехали повозки,
Kağnılar gidiyordu
Повозки ехали
Akşehir üstünden Afyon'a doğru.
Через Акшехир к Афьону.
Toprak öyle bitip tükenmez,
Земля казалась бесконечной,
Dağlar öyle uzakta,
Горы такими далекими,
Sanki gidenler hiç bir zaman
Словно уезжающие никогда
Hiç bir menzile erişmeyecekti.
Не достигнут своего назначения.
Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden tekerlekleriyle
Повозки двигались со своими колесами, словно сплошными факелами,
Ve onlar; ayın altında dönen ilk tekerlekti, ilk tekerlekti.
И они были первыми колесами, первыми колесами, вращающимися под луной.
Ayın altında öküzler
Под луной быки
Başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi
Словно пришли из другого, совсем маленького мира
Ufacık kısacıktılar
Были крошечными, низкорослыми
Ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında
И на их больных, сломанных рогах мерцали блики,
Ve ayakları altından akan
А из-под их ног струилась
Toprak, toprak ve topraktı.
Земля, земля и только земля.
Gece aydınlık ve sıcak
Ночь светлая и теплая,
Ve kağnılarda tahta yataklarında
А в повозках, на деревянных постелях,
Koyu mavi humbaralar çırılçıplaktı.
Лежали обнаженные темно-синие гранаты.
Ve kadınlar, birbirlerinden gizleyerek
А женщины, прячась друг от друга,
Bakıyorlardı ayın altında
Смотрели под луной
Geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
На останки быков и колес от прошлых обозов.
Ve kadınlar...
И женщины...
Bizim kadınlarımız;
Наши женщины;
Korkunç ve mübarek elleri
С их грозными и благословенными руками,
İnce, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
Тонкими, маленькими подбородками, огромными глазами,
Anamız, avradımız, yarimiz
Наши матери, жены, возлюбленные,
Ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
Умирающие, словно и не жившие вовсе,
Ve soframızdaki yeri; öküzümüzden sonra gelen
И место которых за нашим столом после нашего быка,
Ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
Ради которых мы бежали в горы и сидели в тюрьме,
Ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
Которые на поле, с табаком, с дровами и на рынке,
Ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
Впряженные в черный плуг и в стойлах,
Işıltısında yere saplı bıçakların
В блеске вонзенных в землю ножей,
Oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan kadınlar,
С их подвижными, тяжелыми бедрами и колокольчиками наши женщины,
Bizim kadınlarımız.
Наши женщины.
Şimdi ayın altında
Сейчас, под луной,
Kağnıların ve hartuçların peşinde
Следуя за повозками и патронами,
Harman yerine kehribar başlı sap çeker gibi
Словно собирая янтарные колосья на гумне,
Aynı yürek ferahlığı,
С той же легкостью в сердце,
Aynı yorgun alışkanlık içindeydiler.
С той же усталой привычкой.
Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde
И в стали пятнадцатилетних вин
İnce boyunlu çocuklar uyuyordu.
Спят тонкошеие дети.
Ve ayın altında kağnılar yürüyordu
И под луной повозки едут
Akşehir üstünden Afyon'a doğru.
Через Акшехир к Афьону.
Yürüdü tren de yolda eğlenmez
Едет поезд, не радуясь пути,
Derdim çokturda memlekete söylenmez
Много горя, но родине не скажи,
Tükendi cephanem, geriden gelmez
Кончились боеприпасы, подкрепления не видать,
Tezkeremden evvel vurdular beni,
До увольнения убили меня,
Sılama hasret koydular beni.
Оставили тосковать по родным.
Aziz Abdal dağı ordugah yeri
Гора Азиз Абдал - место лагеря,
Bir haftalık tayın yenmiyor kuru
Недельный паек сухим не съешь,
Hasretlik kaldı koca Kayseri
Тоска осталась по огромному Кайсери,
Tezkeremden evvel vurdular beni,
До увольнения убили меня,
Sılama hasret koydular beni.
Оставили тосковать по родным.
Ağır makineli de tepeden inmez
Пулемет с холма не спускается,
Tarıyor ırmağı kimse görünmez
Прочесывает реку, никого не видно,
Verilen parolalar aklıma gelmez
Забыл пароли, не могу вспомнить,
Gözüm göre göre vurdular beni,
На моих глазах убили меня,
Sılama hasret koydular beni.
Оставили тосковать по родным.





Writer(s): Nazım Hikmet Ran


Attention! Feel free to leave feedback.