Lyrics and translation Alban Skenderaj - Nentor, 26

Fundin e ngushtë, buzët e kuqe flakë
Flokët e shtrirë dhe sytë e lyer, ku po shkon?
Ku po shkon? Ku po shkon?
E paduruar, sytë në telefon
Dhe në parfum e dehur sonte ku po shkon?
Ku po shkon? Ku po shkon?
Pse në kinema me shoqet zemër e ke lënë kaq vonë?!
Jo nuk thash se po më tradhëton
Por ku po shkon?
Ku po shkon, ku po shkon?
Kë po pret kaq gjatë?
Më thuaj ku po shkon, ku po shkon?
Gati është mesnatë
Gjithë ditën si naiv nga ty unë prita
Mbrëmjen t'a kalonim bashkë
Sot që është nëntor 26, 26
Takat e larta, dhe një medalion
Varur në qafë dhuratë e përvjetorit tonë
Ku po shkon? Ku po shkon?
Sytë e zhgënjyer ti m'i injoron
Kokën e ul dhe orën tënde kontrollon
Ku po shkon? Ku po shkon?

Узкая юбка, огненные губы
Растянутые волосы и накрашенные глаза, Куда ты идешь?
Куда ты идешь? куда ты идешь?
Нетерпеливый, не сводящий глаз с телефона.
И в пьяных духах этой ночью куда ты идешь?
Куда ты идешь? куда ты идешь?
Почему ты оставила его в кино со своими друзьями, милая, так поздно?!
Нет, я не говорил, что ты мне изменяешь.
Но куда ты идешь?
Куда ты идешь, куда ты идешь?
Кого ты ждал так долго?
Скажи мне, куда ты идешь, куда ты идешь?
Уже почти полночь.
Весь день, как наивный из-за тебя, я ждал.
Проведем ночь вместе.
Сегодня 26, 26 ноября.
Высокие каблуки и медальон.
Висел у нас на шее юбилейный подарок.
Куда ты идешь? куда ты идешь?
Разочарованные глаза ты игнорируешь их
Ты опускаешь голову, и твои часы управляют тобой.
Куда ты идешь? куда ты идешь?