Lyrics and translation Alkinoos Ioannidis - Kemal

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

Послушайте историю Кемаля
о юном принце с Востока
потомок Синдбада-Морехода,
который думал, что сможет изменить мир.
но горьки советы Аллаха
и омрачает души людей.

На Востоке в тех местах, где Когда-то давным-давно
Кемери был пуст, вода была заплесневелой
Моссул, Вассора, старая дата
горько плачут теперь о пустыне дети.

И молодой человек из королевского рода и поколения
он произносит панихиду и подъезжает туда.
Бедуины смотрят на него печальным взглядом
и он клянется Аллаху, что времена изменятся.

Как будто Владыки ребенка услышали бесстрашие
они начинают с волчьего зуба и львиной овчины
от Тигра до Евфрата, от Земли до небес
они охотятся за Отступником, чтобы взять его живым.

Они набрасываются на него мертвецами, как невоздержанные собаки
и они ведут его к халифу, чтобы тот надел на него петлю
черный мед, черное молоко, выпитое в то утро
прежде чем он оставил свою суровость на виселице, его дыхание.

С двумя старыми верблюдами с красным Фари
у врат рая наблюдает пророк.
теперь идите рука об руку, и вокруг пасмурно
но, конечно, звезда составила им компанию.

Через месяц, через год они видят перед собой Аллаха
кто со своего высокого трона говорит безмозглому Синдбаду:
мой побежденный ум не меняет времен,
с огнем и ножом всегда мир движется вперед

Спокойной ночи, Кемаль, этот мир никогда не изменится
Спокойной ночи...