Mannen Taan Het Zeil - Ancora translation in German

Mannen Taan Het Zeil

Varen is mijn leven,
Hij heeft nooit anders willen doen,
Me met water omgeven
Hij voelt zich rijk op z′n galjoen
Met bollende zeilen
Stuwen we voort met volle kracht

Door te kijken naar de hemel bij een sterrennacht
Bepalen wij de koers
En we kijken naar de hemel bij een sterrennacht
Zo blijven wij op koers

Niets houdt mij tegen
Een landrot is ie nooit geweest
De oceaan een zegen
Met ons te varen is 'n feest
Hoor de krijsende meeuwen
Ze dansen sierlijk op de wind

Het zit in mijn bloed en het doet me goed
′T is de zee die naar mij roept
Het zit in zijn bloed en het doet 'm goed
'T is de zee die naar hem roept

Mannen taan het zeil, schrob en dweil het dek
Dicht het schip, kalefateren met touw en pek
Door de mannen van de kaai is de klus geklaard
De Santiano vaart
Mannen taan het zeil, schrob en dweil het dek
Dicht het schip, kalefateren met touw en pek
Door de mannen van de kaai is de klus geklaard
De Santiano vaart

Het schip onderhouwen
En iedereen die zwoegt en zweet
Het opschieten van touwen
Nog even en we zijn gereed
Dan lichten we het anker
En hijsen alle zeilen op

Het zit in mijn bloed en het doet me goed
′T is de zee die naar mij roept
Het zit in zijn bloed en het doet ′m goed
'T is de zee die naar hem roept

Mannen taan het zeil, schrob en dweil het dek
Dicht het schip, kalefateren met touw en pek
Door de mannen van de kaai is de klus geklaard
De Santiano vaart
Mannen taan het zeil, schrob en dweil het dek
Dicht het schip, kalefateren met touw en pek
Door de mannen van de kaai is de klus geklaard
De Santiano vaart

Männer, Teert Das Segel!

Segeln ist mein Leben,
Er wollte nie etwas anderes tun,
Mich mit Wasser umgeben,
Fühlt er sich reich auf seinem Galjoen.
Mit geblähten Segeln
Treiben wir mit voller Kraft voran.

Durchs Himmelschauen in sternklarer Nacht,
Bestimmen wir die Reiseziele.
Beim Himmelschauen in sternheller Nacht,
Halten wir stets uns're Spur zur Stelle.

Nichts hält mich zurück,
Kein Landratte war er je gewesen,
Der Ozean sein Glück,
Mit uns zu segeln, ist stets gewesen.
Hört kreisen Möwen,
Sie tanzen grazios auf dem Winde.

Es fließt in meinem Blut, tut mir so gut,
Das Meer ruft laut nach mir.
Es fließt in seinem Blut, tut ihm so gut,
Das Meer ruft laut nach ihm.

Männer, teert das Segel, schrubbt und scheuert Deck!
Dichtet das Schiff, kalfatert mit Tau und Pech.
Durch die Männer vom Kai wird die Arbeit klar,
Santiano sticht in See.
Männer, teert das Segel, schrubbt und scheuert Deck!
Dichtet das Schiff, kalfatert mit Tau und Pech.
Durch die Männer vom Kai wird die Arbeit klar,
Santiano sticht in See.

Das Schiff instand halten,
Und jeder, der schuftet und schwitzt,
Das Taue Einstellen,
Bald sind wir bereit, kein Zögern nützt.
Dann lichten wir Anker,
Und setzen alle Segel voll.

Es fließt in meinem Blut, tut mir so gut,
Das Meer ruft laut nach mir.
Es fließt in seinem Blut, tut ihm so gut,
Das Meer ruft laut nach ihm.

Männer, teert das Segel, schrubbt und scheuert Deck!
Dichtet das Schiff, kalfatert mit Tau und Pech.
Durch die Männer vom Kai wird die Arbeit klar,
Santiano sticht in See.
Männer, teert das Segel, schrubbt und scheuert Deck!
Dichtet das Schiff, kalfatert mit Tau und Pech.
Durch die Männer vom Kai wird die Arbeit klar,
Santiano sticht in See.