Lyrics and translation Andre Hazes - Allen met jou

Allen met jou

Is er dan niemand,
Die mij eens schrijven wil?
Is er dan niemand,
Het is hier toch zo stil?
Waar zijn m′n vrienden,
Met wie ik alles heb gedeeld?
Waar zijn de vrouwen,
Die mij hebben gestreeld?
Is er dan niemand
Die even aan me denkt?
Is er dan niemand,
Die mij z'n vriendschap schenkt?
Zelfs met mijn verjaardag,
Lieten jullie mij alleen.
Als ik straks vrijkom,
Waar kan ik dan nog heen?
Ik zit hier al zo lang,
Een kale cel in het gevang.
Blijft dit m′n leven?
Hoe lang moet dit nog verder gaan?
Ik zit hier al zo lang,
Een stenen muur is mijn behang.
En geen gordijnen,
Maar tralies voor m'n raam.
Hier ga je merken,
Dat je moeder niet meer leef.t
En dat je vader,
Geen barst meer om je geeft.
Ik ga straks luchten,
In een grote stalen kooi.
Hoe lang duurt dit nog?
Wat is het leven buiten mooi.
Ik zit hier al zo lang,
Een kale cel in het gevang.
Blijft dit m'n leven?
Hoe lang moet dit nog verder gaan?
Ik zit hier al zo lang,
Een stenen muur is mijn behang.
En geen gordijnen,
Maar tralies voor m′n raam.
Ik zit hier al zo lang,
Een kale cel in het gevang.
Blijft dit m′n leven?
Hoe lang moet dit nog verder gaan?
Ik zit hier al zo lang,
Een stenen muur is mijn behang.
En geen gordijnen,
Maar tralies voor m'n raam.
En geen gordijnen,
Maar tralies voor m′n raam.

Один с тобой

Есть ли хоть кто-то,
Кто захочет мне написать?
Есть ли хоть кто-то,
Здесь так тихо, не передать.
Где же друзья мои,
С кем я всем делился когда-то?
Где же женщины,
Что ласкали меня когда-то?
Есть ли хоть кто-то,
Кто обо мне хоть вспоминает?
Есть ли хоть кто-то,
Кто мне дружбу свою предлагает?
Даже в день рождения мой,
Вы оставили меня одного.
Когда я выйду на свободу,
Куда мне идти, милая, всего?
Я здесь так долго сижу,
В голых стенах тюрьмы я гнилью.
Так ли пройдет моя жизнь?
Сколько еще это будет длиться?
Я здесь так долго сижу,
Каменная стена — мои обои, вижу.
И нет занавесок,
Лишь решетка на моем окне.
Здесь ты поймешь,
Что матери твоей больше нет в живых.
И что отцу твоему,
Нет до тебя никакого дела, увы.
Я скоро выйду на прогулку,
В большой стальной клетке, как зверь.
Сколько еще это продлится?
Как прекрасна жизнь на воле, поверь.
Я здесь так долго сижу,
В голых стенах тюрьмы я гнилью.
Так ли пройдет моя жизнь?
Сколько еще это будет длиться?
Я здесь так долго сижу,
Каменная стена — мои обои, вижу.
И нет занавесок,
Лишь решетка на моем окне.
Я здесь так долго сижу,
В голых стенах тюрьмы я гнилью.
Так ли пройдет моя жизнь?
Сколько еще это будет длиться?
Я здесь так долго сижу,
Каменная стена — мои обои, вижу.
И нет занавесок,
Лишь решетка на моем окне.
И нет занавесок,
Лишь решетка на моем окне.