Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
On
doit
chanter
ce
que
l'on
aime
Man
muss
besingen,
was
man
liebt
Exalter
tout
ce
qui
est
beau
Alles
preisen,
was
schön
ist
C'est
pour
cela
qu'en
un
poème
Deshalb
werde
ich
in
einem
Gedicht
Je
vais
chanter
les
haricots
Die
Bohnen
besingen
Alors
que
tout
repose
encore
Während
alles
noch
ruht
Dès
le
premier
cocorico
Schon
beim
ersten
Kikeriki
A
qu'il
est
doux
quant
vient
l'aurore
Ah,
wie
süß
ist's,
wenn
die
Morgenröte
naht
De
voir
semer
les
haricots
Zu
sehen,
wie
die
Bohnen
gesät
werden
Et
puis
un
jour
sortant
de
terre
Und
dann
eines
Tages,
aus
der
Erde
kommend
Et
se
dressant
toujours
plus
haut
Und
sich
immer
höher
reckend
Vers
le
soleil,
vers
la
lumière
Zur
Sonne
hin,
zum
Licht
hin
On
voit
pousser
les
haricots
Sieht
man
die
Bohnen
wachsen
Au
printemps
la
rose
est
éclose
Im
Frühling
ist
die
Rose
erblüht
En
été,
le
coquelicot
Im
Sommer
der
Klatschmohn
Mais
quel
spectacle
grandiose
Aber
welch
grandioses
Schauspiel
De
voir
fleurir
les
haricots
Das
Blühen
der
Bohnen
zu
sehen
Plus
tard
les
paysans
de
France
Später
die
Bauern
Frankreichs
S'agenouillant,
courbant
le
dos
Kniend,
den
Rücken
krümmend
Ont
l'air
de
faire
révérence
Scheinen
sie
sich
zu
verneigen
Pour
mieux
cueillir
les
haricots
Um
die
Bohnen
besser
zu
pflücken
Mais
ces
courbettes
hypocrites
Doch
diese
heuchlerischen
Bücklinge
Précèdent
la
main
du
bourreau
Gehen
der
Hand
des
Henkers
voraus
Qui
les
jetant
dans
la
marmite
Der
sie
in
den
Kochtopf
wirft
Met
à
bouillir
les
haricots
Und
die
Bohnen
zum
Kochen
bringt
Et
lorsque
vient
leur
dernière
heure
Und
wenn
ihre
letzte
Stunde
schlägt
Ont
les
sert
autour
d'un
gigot
Werden
sie
zu
einer
Keule
serviert
Et
chaque
fois
mon
âme
pleure
Und
jedes
Mal
weint
meine
Seele
Car
c'est
la
fin
des
haricots
Denn
das
ist
das
Ende
der
Bohnen
Rate the translation
Only registered users can rate translations.
Writer(s): Henri Contet, Paul Durand
Attention! Feel free to leave feedback.