Lyrics and translation Anna Maria Jopek - Licho

Nie trzeba mnie wyganiać, nie trzeba mnie odpychać.
Obejmę jabłoń za szyję, zacznę z jabłonią usychać.
Zapłaczę nad agrestem, przejdę się malinami.
I będą skurczone liście.
Jagody z czarnymi plamami...

Trzeba mnie wziąć do domu, przy stole dębowym posadzić.
Trzeba mnie długo pieścić, po zimnych stopach gładzić.
A kiedy sen mnie zmorzy albo zaleję się łzami,
Długo po czole miedzianym ciepłymi wodzić ustami...

Не нужно меня выгонять, не нужно меня отталкивать.
Я обнимаю яблоню за шею, начинаю с яблоней увядать.
Я заплачу за крыжовник, прогуляюсь по малине.
И будут усохшие листья.
Ягоды с черными пятнами...

Надо взять меня домой, за дубовый стол посадить.
Надо долго ласкать меня, по холодным ногам гладить.
И когда я сплю, или я заливаюсь слезами.,
Долго по медному лбу теплыми губами пробегали мурашки...