Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Una Estación Sin Voz
Ein Bahnhof ohne Stimme
Un
sendero
de
luz
Ein
Pfad
aus
Licht
Una
brisa
fugaz
Eine
flüchtige
Brise
El
recuerdo
tan
gris
Die
so
graue
Erinnerung
Y
el
sentido
al
mentir
Und
der
Sinn
des
Lügens
Una
espera
brutal
Ein
brutales
Warten
El
andén
siempre
igual
Der
Bahnsteig
immer
gleich
Nueve
años
sin
voz
Neun
Jahre
ohne
Stimme
Nueve
hambres
pasó
Neun
Hungerzeiten
gingen
vorbei
Por
más
que
uno
quiera
y
más
difícil
sea
So
sehr
man
auch
will
und
so
schwer
es
auch
sein
mag
Cuando
toca
esperar
Wenn
man
warten
muss
Cuando
se
fue,
lo
prometió
Als
er
ging,
versprach
er
es
Que
volvería
pronto
a
devolver
Dass
er
bald
zurückkehren
würde,
um
zurückzugeben
El
corazón
que
se
llevó
Das
Herz,
das
er
mitnahm
Y
cada
día
espera
en
aquel
rincón
Und
jeden
Tag
wartet
sie
in
jener
Ecke
Fue
la
estación
quien
lo
robó
Es
war
der
Bahnhof,
der
es
stahl
Los
más
de
mil
poemas
que
le
escribió
Die
mehr
als
tausend
Gedichte,
die
sie
ihm
schrieb
Fue
el
amor
quien
lo
engaño
Es
war
die
Liebe,
die
ihn
betrog
O
todos
los
recuerdos
Oder
all
die
Erinnerungen
Que
me
contó
Die
sie
mir
erzählte
Por
más
que
uno
quiera
y
más
difícil
sea
So
sehr
man
auch
will
und
so
schwer
es
auch
sein
mag
Cuando
toca
esperar
Wenn
man
warten
muss
Otra
noche
sin
fin
Eine
weitere
endlose
Nacht
Hoy
que
toca
soñar
Heute,
wo
es
Zeit
ist
zu
träumen
Con
la
cama
del
rey
Vom
Bett
des
Königs
O
con
no
despertar
Oder
davon,
nicht
aufzuwachen
Hoy
tuvo
un
gran
día
Heute
hatte
sie
einen
tollen
Tag
Fumo
diez
colillas
Sie
rauchte
zehn
Kippenstummel
Con
dos
monedas
ha
pasado
el
día
Mit
zwei
Münzen
hat
sie
den
Tag
verbracht
Cuando
se
fue,
le
prometió
Als
er
ging,
versprach
er
ihr
Que
volvería
pronto
a
devolver
Dass
er
bald
zurückkehren
würde,
um
zurückzugeben
El
corazón
que
se
llevó
Das
Herz,
das
er
mitnahm
Y
cada
día
espera
en
aquel
rincón
Und
jeden
Tag
wartet
sie
in
jener
Ecke
Fue
la
estación
quien
les
robó
Es
war
der
Bahnhof,
der
sie
bestahl
Los
más
de
mil
poemas
que
le
escribió
Die
mehr
als
tausend
Gedichte,
die
sie
ihm
schrieb
Fue
el
amor
quien
lo
engaño
Es
war
die
Liebe,
die
ihn
betrog
O
todos
los
recuerdos
Oder
all
die
Erinnerungen
Que
me
contó
Die
sie
mir
erzählte
Por
más
que
uno
quiera
y
más
difícil
sea
So
sehr
man
auch
will
und
so
schwer
es
auch
sein
mag
Cuando
toca
esperar
Wenn
man
warten
muss
Cuando
se
fue
lo
prometió
Als
er
ging,
versprach
er
es
Que
volvería
pronto
a
devolver
Dass
er
bald
zurückkehren
würde,
um
zurückzugeben
El
corazón
que
se
llevó
Das
Herz,
das
er
mitnahm
Y
cada
día
espera
en
aquel
rincón
Und
jeden
Tag
wartet
sie
in
jener
Ecke
Fue
la
estación
quien
los
robó
Es
war
der
Bahnhof,
der
sie
bestahl
Los
más
de
mil
poemas
que
le
escribió
Die
mehr
als
tausend
Gedichte,
die
sie
ihm
schrieb
Se
quedó,
se
quedó
sin
voz,
sin
voz
Sie
blieb,
sie
blieb
ohne
Stimme,
ohne
Stimme
Por
más
que
uno
quiera
y
más
difícil
sea
So
sehr
man
auch
will
und
so
schwer
es
auch
sein
mag
Cuando
toca
esperar
Wenn
man
warten
muss
Rate the translation
Only registered users can rate translations.
Writer(s): Jose Luis Latorre Jimenez, Javier Perez Jimenez, Antonio Jose Orozco Ferron
Attention! Feel free to leave feedback.