Lyrics and translation Antonis Remos - Den Iparhi Meta (Une femme à qui l'on ment)

Den Iparhi Meta (Une femme à qui l'on ment)

Βάζω δύναμη ξανά
και γυρίζω το κλειδί
μέσα μου όλα τα βουνά
κι έξω δρόμοι ανοιχτοί
ανοιχτοί...
Δε βυθίστηκε η γη
κι ας βυθίστηκα εγώ
συνεχίζεται η ζωή
και θα πρέπει να τη ζω
συνεχίζεται η ζωή
και θα πρέπει να τη ζω
Δεν υπάρχει μετά
δεν υπάρχει
δεν υπάρχει χωρίς
στα μισά της ζωής
Δεν υπάρχει μετά
δεν υπάρχει
ζωή στον ενικό
εγώ δεν ζω
το μέλλον θέλει δυο
Μες στο δρόμο δυο σκυλιά
και δυο άνθρωποι αγκαλιά
κάτι ήξερε η ζωή
κι όλα τα 'φερε διπλά
διπλά.
Μόνος μου όμως πρέπει εγώ
ν' αγκαλιάσω το κενό
εύκολο είναι να το λες
δύσκολο είναι να το ζω
εύκολο είναι να το λες
δύσκολο είναι να το ζω
Δεν υπάρχει μετά
δεν υπάρχει
δεν υπάρχει χωρίς
στα μισά της ζωής
Δεν υπάρχει μετά
δεν υπάρχει
ζωή στον ενικό
εγώ δεν ζω
το μέλλον θέλει δυο
Να ζήσω μου ζητάς
γιατί όλα είναι εδώ
όμως αγάπη μου
δεν είμαι εγώ.
Δεν υπάρχει μετά
δεν υπάρχει
δεν υπάρχει χωρίς
στα μισά της ζωής
Δεν υπάρχει μετά
δεν υπάρχει
ζωή στον ενικό
εγώ δεν ζω
το μέλλον θέλει δυο

Нет "после" (Женщина, которой лгут)

Я снова нахожу в себе силы
и поворачиваю ключ
внутри меня все горы рухнули,
а снаружи дороги открыты
открыты...
Земля не утонула,
хоть я и утонул в горе
жизнь продолжается,
и я должен ее жить
жизнь продолжается,
и я должен ее жить
Нет "после",
нет,
нет без тебя,
на середине пути моей жизни
Нет "после",
нет,
жизни в единственном числе
я не живу,
будущее требует двоих
На дороге две собаки
и два человека в объятиях
жизнь что-то знала
и все создала в паре
в паре.
Но мне одному приходится
обнимать пустоту
легко говорить,
трудно жить этим
легко говорить,
трудно жить этим
Нет "после",
нет,
нет без тебя,
на середине пути моей жизни
Нет "после",
нет,
жизни в единственном числе
я не живу,
будущее требует двоих
Ты просишь меня жить,
потому что все здесь,
но, любимая,
это не я.
Нет "после",
нет,
нет без тебя,
на середине пути моей жизни
Нет "после",
нет,
жизни в единственном числе
я не живу,
будущее требует двоих