Lyrics and translation Antonis Remos - Feggaria Hartina

Feggaria Hartina

Να 'ρθει μια βροχή τους δρόμους να κλείσει
Κι εσύ σαν σκιά από το παράθυρο να μπεις
Εκεί να σταθείς, χωρίς να μιλήσεις
Οι λέξεις ξεχνιούνται, θα δεις
Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες
Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες
Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες
Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες
Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό
Κι εσύ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Αέρας να 'ρθει τα ίχνη να σβήσει
Που χρόνια μετά, εσένα θυμίζουν δυνατά
Συρτάρια κλειστά, που έχω ανοίξει
Σε νιώθω και ας είσαι μακριά
Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες
Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες
Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες
Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες
Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό
Κι εσύ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό
Κι εσύ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Бумажные луны

Пусть дождь пойдет, дороги закроет,
И ты, как тень, в окно войдешь,
Там остановишься, не говоря ни слова,
Слова забываются, ты поймешь.
Может, ты ушла, может, ты ушла,
Ты всегда была где-то вдали, но теперь совсем пропала,
Может, ты ушла, может, забыла,
Я знаки ставил на дороге, но ты их потеряла.
Бумажные луны вешаю я в небо,
А ты их сожгла, а ты их сожгла.

Пусть ветер придет, следы сотрет,
Которые годы спустя о тебе сильно напоминают,
Закрытые ящики, которые я открыл,
Чувствую тебя, хоть ты и далеко.
Может, ты ушла, может, ты ушла,
Ты всегда была где-то вдали, но теперь совсем пропала,
Может, ты ушла, может, забыла,
Я знаки ставил на дороге, но ты их потеряла.
Бумажные луны вешаю я в небо,
А ты их сожгла, а ты их сожгла.

Бумажные луны вешаю я в небо,
А ты их сожгла, а ты их сожгла.