Lyrics and translation Arleta - Anatolika Tis Edem

Anatolika Tis Edem

Ανατολικά της Εδέμ - 1991
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
...
Αχ, τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είναι αρκετό
εσύ στης καρδιάς τον ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω γιατί μ′ αγαπάς
Μμμ μμμμ... μια φορά κι έναν καιρό
όταν ρωτούσα ποιον έχω Θεό
μου τραγουδούσε η μαμά
τα βράδια στα σκοτεινά:
Ανατολικά της Εδέμ
ήταν ένας τύπος μποέμ
που φορούσε πάντα λουλούδι στο πέτο
Ήτανε πολύ αμπιγέ
είχε ένα κοστούμι ριγέ
περπατούσε λες κι είχε κάνει μπαλέτο
Έδινε χιλιάδες φιλιά
πλήρωνε για νά' ρθουν βιολιά
και τα βράδια γλυκά τραγουδούσε
έναν τόσο λυπημένο σκοπό
σ′ αγαπώ, σ' αγαπώ
Amour, toujours
Ca va; Bonjour!
Παντελόνια κοντά ναυτικά
με το πιάνο και τα γαλλικά
Amour, toujours
Ca va; Bonjour!
Εν δυο τρία, ξανά στο ρυθμό
σ' αγαπώ, σ′ αγαπώ...
Αχ... Τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είναι αρκετό
εσύ, στης καρδιάς το ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω ποιον ίσκιο ρωτάς...
Μμμ μμμμ... φόρα λοιπόν τα φτερά
μαζί να χορέψουμε αυτή τη βραδιά
σε ενα κεντράκι μικρό θερινό
που να το λένε... ουρανό
Ανατολικά της Εδέμ
ήταν ένας τύπος μποέμ
που φορούσε πάντα λουλούδι στο πέτο

Ήτανε πολύ αμπιγέ
είχε ένα κοστούμι ριγέ
περπατούσε λες κι είχε κάνει μπαλέτο

Έδινε χιλιάδες φιλιά
πλήρωνε για νά′ ρθουν βιολιά
και τα βράδια γλυκά τραγουδούσε
έναν τόσο λυπημένο σκοπό
σ' αγαπώ, σ′ αγαπώ

Amour, toujours
Ca va; Bonjour!

Παντελόνια κοντά ναυτικά
με το πιάνο και τα γαλλικά

Amour, toujours
Ca va; Bonjour!

Εν δυο τρία, ξανά στο ρυθμό
σ' αγαπώ, σ′ αγαπώ...

Восточнее Эдема

Восточнее Эдема - 1991
Стихи: Лина Николакопулу
Музыка: Стаматис Краунакис
...
Ах, ничего больше не прошу,
сегодня вечером мне этого достаточно,
ты бьешься в ритме моего сердца,
а я не знаю, почему ты меня любишь.
Ммм мммм... когда-то давно,
когда я спрашивала, кто мой Бог,
моя мама пела мне
ночами в темноте:
Восточнее Эдема
жил один парень-богема,
который всегда носил цветок в петлице.
Он был очень элегантен,
носил полосатый костюм,
ходил, словно танцевал балет.
Он дарил тысячи поцелуев,
платил, чтобы приходили скрипки,
и по вечерам сладко пел
такую грустную мелодию:
я люблю тебя, люблю тебя,
Amour, toujours,
Ca va? Bonjour!
Короткие морские брюки,
с пианино и по-французски,
Amour, toujours,
Ca va? Bonjour!
Раз, два, три, снова в ритме,
я люблю тебя, люблю тебя...
Ах... Ничего больше не прошу,
сегодня вечером мне этого достаточно,
ты бьешься в ритме моего сердца,
а я не знаю, чью тень ты спрашиваешь...
Ммм мммм... так надень крылья,
давай потанцуем этим вечером
в маленьком летнем кафе,
которое называется... небо.
Восточнее Эдема
жил один парень-богема,
который всегда носил цветок в петлице.

Он был очень элегантен,
носил полосатый костюм,
ходил, словно танцевал балет.

Он дарил тысячи поцелуев,
платил, чтобы приходили скрипки,
и по вечерам сладко пел
такую грустную мелодию:
я люблю тебя, люблю тебя.

Amour, toujours,
Ca va? Bonjour!

Короткие морские брюки,
с пианино и по-французски,

Amour, toujours,
Ca va? Bonjour!

Раз, два, три, снова в ритме,
я люблю тебя, люблю тебя...