Lyrics and translation Arleta - I Apofasi

I Apofasi

Υπήρχε ένα κυνηγός στο δάσος
με μια χλαίνη, μια κουκούλα κι ένα όπλο.
Κανείς δεν είχε δει ποτέ το πρόσωπο του
και όλοι τρέμανε σε κάθε κρότο.
Και λίγο λίγο το χωριό άρχισε ν' αδειάζει,
κάθε μέρα βρίσκαν κι ένα σκοτωμένο.
Δίναν κατάρες να τον δούνε να σφαδάζει
κι είπαν τον άγνωστο να βρουν καταραμένο.
Οι πιο γενναίοι από πίσω τον ζυγώσαν
ήταν γλοιώδης, σκοτεινός και σκουληκιάρης.
Αργά τη νύχτα στο ποτάμι τον κυκλώσαν
και τότε έμαθαν ποιος είναι ο μακελάρης.
Όρμησαν πάνω του με βία οργισμένοι
και το σκοινί είχαν περάσει στο λαιμό του.
Μα ξαφνικά όταν κοιτάξαν τρομαγμένοι
είδε ο καθένας σ' εαυτόν, το πρόσωπο του
είδε ο καθένας σ' εαυτόν, το πρόσωπο του
Και συνωμότησαν όλοι να τον αφήσουν
κι εκείνος πίσω στο χωριό πήγε απ' τους πρώτους.
Κοινή απόφαση γι αυτόν να μη μιλήσουν
να μη σας πω πως πια δεν άκουγαν τους κρότους.
Τους κρότους.

Решение

В лесу был охотник,
В плаще, капюшоне и с ружьём.
Никто никогда не видел его лица,
И все трепетали от каждого выстрела.
И постепенно деревня начала пустеть,
Каждый день находили убитого.
Они проклинали его, желая видеть его корчащимся от боли,
И решили найти этого проклятого незнакомца.
Самые смелые выследили его,
Он был мерзкий, темный и червивый.
Поздно ночью у реки они окружили его,
И тогда узнали, кто этот убийца.
Они набросились на него в ярости,
И накинули веревку на его шею.
Но вдруг, когда они посмотрели, испуганные,
Каждый увидел в нём... своё лицо.
Каждый увидел в нём... своё лицо.
И они сговорились отпустить его,
И он вернулся в деревню одним из первых.
Они решили никому о нём не рассказывать,
И, не поверишь, больше не слышали выстрелов.
Выстрелов.