Duś, duś gołąbki - Artur Andrus translation in German

Duś, duś gołąbki

Na Podkarpaciu w prastarych lasach,
Gdzie niebo czysto niebieskie,
Pani Teresa była a wczasach,
Przez dwa tygodnie i z pieskiem.
A nie daleko w ceglanym bloku,
Mieszka ozdoba tej dziczy.
Brunecik z wąsem o sarnim wzroku,
Czyli miejscowy leśniczy.

Jadą, jadą w gości,
Duś, duś gołąbki,
Oda do radości.

On by jej z drzewa nastrącał szyszek,
I kochał by ją najczulej,
Ale Teresa i leśnik Zbyszek,
Się nie spotkali w ogóle.
Pani Teresa się wyleguje pod słońcem,
A on w tym lesie chemikaliami,
Dokarmia dzikie zaskrońce.

Jadą, jadą w gości,
Duś, duś gołąbki,
Oda do radości.

Ona się lubi przyglądać żabom,
I czytać historię Gniezna,
Trochę się męczy, bo widzi słabo,
I wszystkich liter też nie zna.
On kiedy las zaniesie się ciszą,
Leci jak wiatr przez rozłogi,
Do pewnej Jadźki, o której piszą,
Doktorat z dermatologii.

Smutno się skończy moja piosenka,
Teresa umrze od słońca,
Leśnik od Jadźki, w okrutnych mękach,
A piesek od zaskrońca,
Zastanie po Teresie saszetka,
Po psie obróżka z kolczykiem,
A po leśniczy mała plakietka,
Tak, jestem europejczykiem.

Jadą, jadą w gości,
Duś, duś gołąbki,
Oda do radości.

Odpowiedzi na zagadkę konkursowa,
Jak ma na imię Teresa?
Kierować do Nadleśnictwa Strzałowo,
Można też pekaesem wysłać esemesa.

Pali się pod gruszą,
Duś albo nie duś,
Same się poduszą.

Drück, drück Täubchen

Im Karpatenvorland, in uralten Wäldern,
Wo der Himmel rein blau ist,
War Frau Teresa dereinst zur Erholung,
Zwei Wochen lang, und mit Hündchen.
Und nicht weit, in einem Ziegelblock,
Wohnt der Schmuck dieser Wildnis.
Ein Brünettchen mit Schnauz und Rehblick,
Der hiesige Förster also.

Sie fahren, fahren zu Besuch,
Drück, drück Täubchen,
Ode an die Freude.

Er würde ihr Zapfen von Bäumen schütteln,
Und lieben zärtlich sie würde,
Doch Teresa und Förster Zbyszek,
Trafen sich nimmer, ganz und gar nicht.
Frau Teresa sonnt sich faul in der Sonne,
Und er, im Wald, mit Chemikalien,
Füttert wilde Nattern.

Sie fahren, fahren zu Besuch,
Drück, drück Täubchen,
Ode an die Freude.

Sie schaut gerne Fröschen zu,
Und liest Geschichte von Gnesen,
Müht sich etwas, sieht sie doch schlecht,
Kennt auch nicht alle Buchstaben.
Er, wenn Wald in Stille fällt,
Fliegt wie Wind durch Fluren,
Zu gewisser Jadźka, von der man schreibt,
Promotion in Dermatologie.

Traurig endet mein Lied nun,
Teresa stirbt durch die Sonne,
Der Förster durch Jadźka, in graus'gen Qualen,
Das Hündchen durch die Natter,
Bleibt nach Teresa ein Säckchen,
Nach dem Hund ein Halsband mit Stein,
Nach dem Förster ein kleines Schildchen,
Ja, ich bin Europäer.

Sie fahren, fahren zu Besuch,
Drück, drück Täubchen,
Ode an die Freude.

Antworten zum Rätsel des Wettbewerbs,
Wie heißt Teresa mit Vornamen?
Senden an Forstamt Strzałowo,
Man kann auch per Pekaes SMS senden.

Es brennt unterm Birnbaum,
Drück oder drück nicht,
Sie ersticken schon selbst sich.