Lyrics and translation Aygün Bəylər - Sən Artıq Bir Keçmişsən Mənim Üçün

Sən Artıq Bir Keçmişsən Mənim Üçün

Sən əsən bir küləksən, qəlbimi üşüdən keçmişsən mənim üçün
Sən axıb gedən çaysan, daha keçmişsən mənim üçün
Sən bir zaman xəyallarımda qurduğum büllur saraysan
Artıq dağılıb uçmusan mənim üçün
Sən bir ömürsən, uzaq keçmişə dönən bir ömür
Sən qar olan qürub çağısan, dünənimin qürubu

Sən batan bir Günəşsən, bəxtim qədər qara
Bir taleyin, bir taleyin gecəsisən
Gecəsisən, gecəsisən mənim üçün

Bir ömür yaşadım səninlə birgə
Yalnız ürəyini qoruya bildim
Bütün varlığınla getdin hər gecə
Ürəyim sənindir, dedin gizlicə
Əlimə uzanan əllərin hanı?
Məni ram eyləyən dodaqlar hanı?
Gör nə tez keçmişə dönübdür bunlar
İndi başqasını qoynundasan sən
Ağrılı keçmişsən mənim üçün sən
Bəlkə də, ölmüşəm sənin üçün mən
Sən layiq deyilsən ağrı, acıya
Çiynində daşınmaz yük gəzdirirsən
Məcburən gülürsən insan üzünə
Ürəksə ağlayır, məhv olursan sən
Mənim sığal çəkib öpdüyüm tellər
Hansı sinələrə kölgə salıbdır?
Mənim əksim düşən ala gözlərdə
Nə bilim, kimlərin əksi qalıbdır?

Artıq bir keçmişsən sən mənim üçün
Çünki itirirəm səni hər gecə
Saf idin, pak idin körpə ikən sən, körpə ikən sən
Ömrünün əziz ilk baharında taleymi, insanmı yıxdı evini?
Acı gözyaşılarından, bəndəliyin o, o çirkab qaranlıqlarından
Tanrı da səni, Tanrı da səni qoruya bilmədi

Sən batan bir Günəşsən, bəxtim qədər qara
Bir taleyin, bir taleyin gecəsisən
Gecəsisən, gecəsisən mənim üçün

Bir ömür yaşadım səninlə birgə
Yalnız ürəyini qoruya bildim
Bütün varlığınla getdin hər gecə
Ürəyim sənindir, dedin gizlicə
Əlimə uzanan əllərin hanı?
Məni ram eyləyən dodaqlar hanı?
Gör nə tez keçmişə dönübdür bunlar
İndi başqasının qoynundasan sən
Ağrılı keçmişsən mənim üçün sən
Bəlkə də, ölmüşəm sənin üçün mən
Sən layiq deyilsən ağrı, acıya
Çiynində daşınmaz yük gəzdirirsən
Məcburən gülürsən insan üzünə
Ürəksə ağlayır, məhv olursan sən
Mənim sığal çəkib öpdüyüm tellər
Hansı sinələrə kölgə salıbdır?
Mənim əksim düşən ala gözlərdə
Nə bilim, kimlərin əksi qalıbdır?

Ты Уже Прошлое Для Меня

Ты словно ветер, что холодит мое сердце, ты – прошлое для меня
Ты – река, что утекла, ты уже прошлое для меня
Ты – хрустальный дворец, что я когда-то строила в своих мечтах
Теперь ты разрушен и развеян для меня
Ты – целая жизнь, превратившаяся в далекое прошлое
Ты – снежный закат, закат моего вчерашнего дня

Ты – заходящее солнце, черное, как моя судьба
Ты – ночь одной судьбы, одной судьбы
Ты – ночь, ночь для меня

Целую жизнь прожила я с тобой
Смогла сохранить лишь твое сердце
Каждую ночь ты уходил всем своим существом
Мое сердце принадлежит тебе, говорил ты тайком
Где твои руки, тянувшиеся ко мне?
Где губы, что покоряли меня?
Видишь, как быстро все это стало прошлым
Теперь ты в объятиях другой
Ты – болезненное прошлое для меня
Возможно, я умерла для тебя
Ты не заслуживаешь боли и страданий
Ты несешь на своих плечах непосильную ношу
Ты вынужденно улыбаешься людям в лицо
А сердце плачет, ты разрушаешься
Локоны, которые я гладила и целовала,
На чьей груди теперь находят тень?
В карих глазах, где отражалась я,
Не знаю, чье отражение осталось?

Ты уже прошлое для меня
Потому что я теряю тебя каждую ночь
Ты был чистым, непорочным, как дитя, как дитя
В драгоценную первую весну твоей жизни, судьба или человек разрушили твой дом?
От горьких слез, от той грязной тьмы рабства
Даже Бог, даже Бог не смог тебя защитить

Ты – заходящее солнце, черное, как моя судьба
Ты – ночь одной судьбы, одной судьбы
Ты – ночь, ночь для меня

Целую жизнь прожила я с тобой
Смогла сохранить лишь твое сердце
Каждую ночь ты уходил всем своим существом
Мое сердце принадлежит тебе, говорил ты тайком
Где твои руки, тянувшиеся ко мне?
Где губы, что покоряли меня?
Видишь, как быстро все это стало прошлым
Теперь ты в объятиях другой
Ты – болезненное прошлое для меня
Возможно, я умерла для тебя
Ты не заслуживаешь боли и страданий
Ты несешь на своих плечах непосильную ношу
Ты вынужденно улыбаешься людям в лицо
А сердце плачет, ты разрушаешься
Локоны, которые я гладила и целовала,
На чьей груди теперь находят тень?
В карих глазах, где отражалась я,
Не знаю, чье отражение осталось?