Lyrics and translation Aygün Kazımova - Son Söz

Bir gün ötüb, keçənləri,
Çox düşünüb, yada salıb,
Qayıdarsan o sevgiyə.
O illərin nəğməsindən
Səninlə gəl bir yol açaq
Biz yenidən o günlərə
Mən bir bahar sevgisindən ayrı düşən gülə döndüm.
Sən bilmədən sənsizliyin həsrətindən külə döndüm.
Bəlkə bir gün ayrılıqdan uzaq düşən sevgi gəldi
Bu intizar, bu kədəri mən unudub sənə döndüm.
İndi düşün son söz sənin.
Ötüb, keçən o illərin heç bilmədin sən qədrini.
Həsrət düşüb ömrümüzə,
Biz inansaq sevgimizə,
Sevinc tapar öz yerini.
Mən bir bahar sevgisindən ayrı düşən gülə döndüm.
Sən bilmədən sənsizliyin həsrətindən külə döndüm.
Bəlkə bir gün ayrılıqdan uzaq düşən sevgi gəldi
Bu intizar, bu kədəri mən unudub sənə döndüm.
Gəl bir baxaq ömrümüzdən keçən
O yollardan nələr qalıb?.
Gəl bir baxaq,
Bu ayrılıq bizim ömrümüzdən nələr alıb?!
Mən bir bahar sevgisindən ayrı düşən gülə döndüm.
Sən bilmədən sənsizliyin həsrətindən külə döndüm.
Bəlkə bir gün ayrılıqdan uzaq düşən sevgi gəldi
Bu intizar, bu kədəri mən unudub sənə döndüm.
Mən bir bahar sevgisindən ayrı düşən gülə döndüm.
Sən bilmədən sənsizliyin həsrətindən külə döndüm.
Bəlkə bir gün ayrılıqdan uzaq düşən sevgi gəldi
Bu intizar, bu kədəri mən unudub sənə döndüm.
Gəl bir baxaq ömrümüzdən keçən
O yollardan nələr qalıb?.
Gəl bir baxaq,
Bu ayrılıq bizim ömrümüzdən nələr alıb?!
Mən bir bahar sevgisindən ayrı düşən gülə döndüm.
Sən bilmədən sənsizliyin həsrətindən külə döndüm.
Bəlkə bir gün ayrılıqdan uzaq düşən sevgi gəldi
Bu intizar, bu kədəri mən unudub sənə döndüm.

Один день прошел,
Много думал, вспомнил,
Ты вернешься к той любви.
Из песен тех лет
Давай с тобой откроем путь
Мы снова в те дни
Я повернулся к Розе, которая развалилась от весенней любви.
Я, не зная тебя, от тоски без тебя превратился в пепел.
Может быть, однажды пришла любовь, которая ускользнула от разлуки
Эту тоску, эту печаль Я забыл и вернулся к тебе.
Теперь подумай последнее слово Твое.
Те годы, которые прошли, ты никогда не знал своей силы.
Тоска попала в нашу жизнь,
Если мы верим в нашу любовь,
Радость находит свое место.
Я повернулся к Розе, которая развалилась от весенней любви.
Я, не зная тебя, от тоски без тебя превратился в пепел.
Может быть, однажды пришла любовь, которая ускользнула от разлуки
Эту тоску, эту печаль Я забыл и вернулся к тебе.
Давайте посмотрим через нашу жизнь
Что осталось от этих дорог?.
Давайте посмотрим,
Что это разделение забрало из нашей жизни?!
Я повернулся к Розе, которая развалилась от весенней любви.
Я, не зная тебя, от тоски без тебя превратился в пепел.
Может быть, однажды пришла любовь, которая ускользнула от разлуки
Эту тоску, эту печаль Я забыл и вернулся к тебе.
Я повернулся к Розе, которая развалилась от весенней любви.
Я, не зная тебя, от тоски без тебя превратился в пепел.
Может быть, однажды пришла любовь, которая ускользнула от разлуки
Эту тоску, эту печаль Я забыл и вернулся к тебе.
Давайте посмотрим через нашу жизнь
Что осталось от этих дорог?.
Давайте посмотрим,
Что это разделение забрало из нашей жизни?!
Я повернулся к Розе, которая развалилась от весенней любви.
Я, не зная тебя, от тоски без тебя превратился в пепел.
Может быть, однажды пришла любовь, которая ускользнула от разлуки
Эту тоску, эту печаль Я забыл и вернулся к тебе.