Dä
Stau
vüür
Trier
woor
nit
enjeplant,
klar,
wer
denk
dann
schon
em
Oktober
ahn
Schnie!?
Dä
letzte
Day
Off
ess
bahl
nimieh
wohr,
die
Bänd
ess
fäädisch
wie
nie.
Lauwärme
Pizza
ess
och
nit
die
Welt,
dä
Soundcheck
woor
Quälerei.
Dä
Sänger′s
heiser
un
dä
Trommler
verkällt
un
bess
zur
Show
sinn
et
noch
mindestens
zwei
Stunde
nur
Affhängerei,
wie
jeden
Daach:
Affhängerei,
ewije
Affhängerei,
ich
saach
dir!
Die
Jarderob
rüsch
noh
Schweiß
un
noh
Bier,
noh
kahlem
Rauch
un
ess
ziemlich
versyph.
Zehndausend
Bands
hann
de
Wäng
he
verziert,
Sprüch,
die
mer'p
Tour
nur
bejrief.
Noch
en
Tass
Kaffee
un
en
Koppingtablett,
"Hätt
einer′n
Zeidung
dobei?"
Dä
Pianist
frööch
dä
Bassmann:
"Wie
spät?"
"Veedel
noh
sibbe",
säht
dä
"Jetz
nur
noch
dreiveedelstund
Affhängerei,
wie
jeden
Daach:
Affhängerei,
ewije
Affhängerei,
oh
Mann!"
Dä
Jittarist
klimpert
ir'ndjet
en
Moll,
ir'ndwo
blöhß
einer
′e
Saxophon
enn.
Dä
Sänger
fluch
un
frööch
sich
wat
′e
he
soll,
ihm
fählt
noch
immer
sing
Stemm,
vermess
sing
Frau
denk
ahn
singe
Klein,
die
Tour's
su
joot
wie
vorbei.
Nur
noch
en
Woch
dann
ess′e
doheim.
Bloß,
dann
fählt
ihm,
dat
ess
jo
dä
Scheiß,
die
Bänd
un
die
Affhängerei,
die
ätzende
Affhängerei,
die
ewije
Affhängerei,
langwiehlije
Affhängerei,
die
nervende
Affhängerei
Le
trafic
devant
Trèves
n'était
pas
prévu,
bien
sûr,
qui
penserait
à
la
neige
en
octobre
? Mon
dernier
jour
de
congé
est
presque
révolu,
le
groupe
est
épuisé
comme
jamais.
La
pizza
tiède
n'est
pas
non
plus
la
panacée,
la
répétition
a
été
un
supplice.
Le
chanteur
a
la
voix
rauque
et
le
batteur
est
malade,
et
il
reste
au
moins
deux
heures
d'attente
avant
le
spectacle,
comme
chaque
jour
: attente
interminable,
attente
interminable,
je
te
dis
! La
garde-robe
sent
la
sueur
et
la
bière,
la
fumée
froide,
c'est
assez
dégoûtant.
Dix
mille
groupes
ont
orné
ces
murs,
des
paroles
que
l'on
ne
comprend
que
sur
la
tournée.
Encore
une
tasse
de
café
et
un
comprimé,
"Quelqu'un
a
un
journal
?"
Le
pianiste
a
demandé
au
bassiste
: "Quelle
heure
est-il
?"
"Bien
après
sept
heures",
a-t-il
dit,
"Il
ne
reste
plus
que
trois
quarts
d'heure
d'attente,
comme
chaque
jour
: attente
interminable,
attente
interminable,
oh
mon
Dieu
!"
Le
guitariste
joue
quelque
chose
en
mineur,
quelqu'un
joue
du
saxophone
quelque
part.
Le
chanteur
jure
et
se
demande
ce
qu'il
doit
faire,
il
n'a
toujours
pas
retrouvé
sa
voix,
sa
femme
pense
à
ses
petits,
la
tournée
est
presque
terminée.
Plus
qu'une
semaine,
puis
il
sera
à
la
maison.
Mais
il
lui
manquera,
c'est
ça
le
problème,
le
groupe
et
l'attente,
l'attente
agaçante,
l'attente
interminable,
l'attente
ennuyeuse,
l'attente
irritante